Gedagte vir Vandag

Donderdag, 19 Januarie 2023

Koos Espach

Petrus en Kornelius (7)

Kornelius se boodskappers kom in Joppe aan (1)

God verskuif mensgemaakte grense

Hand. 10:17-23a – “Terwyl Petrus nog wonder oor die betekenis van die gesig wat hy gesien het, kom die mans wat deur Kornelius gestuur is, by die voordeur aan. Hulle was op soek na die huis van Simon en doen toe navraag of Simon wat ook Petrus genoem word, daar tuis is. Terwyl Petrus nog nadink oor die gesig, sê die Gees vir hom: ‘Daar is drie mans wat jou soek. Kom, gaan ondertoe en moenie aarsel om saam met hulle te gaan nie, want Ek het hulle gestuur.’ Petrus het ondertoe gegaan en vir die mans gesê: ‘Hier is ek. Dis vir my wat julle soek. Waarom is julle hier?’ Hulle antwoord: ‘Kaptein Kornelius, ‘n opregte en godvresende man vir wie die hele Joodse volk hoë agting het, het ‘n openbaring deur ‘n heilige engel gekry dat hy u na sy huis toe moet laat haal om te hoor wat u te sê het. Petrus nooi hulle toe in en gee vir hulle huisvesting.”

Terwyl Petrus op daardie oomblik begin wonder oor die betekenis van die Here se woorde aan hom, antwoord die Here met die aankoms van die drie manne. Dit is duidelik ‘n aanduiding dat die visioen met hulle koms te doen het. So bring die Here die twee partye bymekaar – die mans wat oral in Joppe na die huis van Simon, die leerlooier, gevra, en uiteindelik op die regte oomblik, by die adres uitgekom het, en die Heilige Gees wat Petrus uit sy bepeinsing wegruk na die roepende manne. Dié aanwysing deur die Heilige Gees oor die drie manne moes vir Petrus help om die betekenis van die visioen te verstaan.

Petrus kon moontlik opgemerk het dat hulle Romeine en heidene was en hom laat aarsel het, maar die Gees sê egter dat hy sonder voorbehoud met hulle moes saamgaan. Petrus het dadelik ondertoe gegaan, homself aan hulle bekend gestel as die man wat hulle soek en gevra na die doel van hulle besoek. Die boodskappers antwoord deur te vertel wat met hulle werkgewer, Kornelius, gebeur het en wat daaruit voortgevloei het (10:3).

Petrus kon nou duidelik aflei wat die betekenis is van sy visioen – ‘n engel het Kornelius beveel om Petrus te laat haal omdat Petrus vir hom ’n boodskap gehad het. Petrus moes besef het dat die Here hom vra om na die heidense hoofman toe te gaan om aan hom die evangelie te bring. Petrus was nog vasgevang in ‘n ideologie dat die evangelie net vir Jode bedoel was. Die Here deurbreek dié ideologie met die boodskap aan Petrus dat God alle mense met die evangelie wil bereik. Almal wat vir Hom ontsag het en wat begeer om reg te doen. Die vryheid van die Joodse wet van rein en onrein, is nou nie meer vir Petrus van toepassing nie! En hy, ‘n Jood, doen die skokkende ding om vir die mans, heidense nie-Jode, vir die nag huisvesting te gee, heidene in sy persoonlike ruimte toe te laat!

Jesus self het nooit op iemand neergesien nie. Die grootste sondaars en selfs die belangrikste mense van die destydse samelewing, was ewe tuis by Hom. Ongelukkig kan ons dit nie van Sy kerk sê nie. Die gewilde skrywer en dinamiese prediker, Prof. Stephan Joubert skryf hy het nog nie baie gehoor dat die Here met enigiets hier op aarde tevrede is nie, en dit sluit die kerk in! Ons doen byna altyd te min te laat; ons as gelowiges skiet met baie dinge te kort; ons mis die punt; ons is aan die dooierige kant want ons kom nie by ons doel uit nie; ons kom steeds vooroordelend teenoor ander bevolkingsgroepe oor.

Wat wil die Here vir ons sê? Uit die apartheidsjare het ons geleer om so min moontlik met mense uit ander bevolkingsgroepe te doen te kry. Vir baie van ons kerkmense, sogenaamde gelowiges, is dit steeds ondenkbaar om so iemand in ons huis in te nooi, slaapplek te gee, uit ons eetgerei te laat eet en drink en ons geriewe te laat gebruik. Dan kom die Here en Hy slaan ons uit die veld uit met die woorde van Sefanja 3:17: “Die Here (ons) God is by (ons) ... Hy is vol vreugde oor (ons) ... Hy is stil tevrede in sy liefde. Hy jubel en juig oor (ons).” Is dit nie ‘n manier van die Here om ons te leer dat mense uit ander bevolkingsgroepe nie onrein is nie – dat hulle ook Sy skepsels is? Die boewe onder hulle is maar ‘n klein minderheid en die meerderheid stem nie saam met hulle nie.

Ons kan hulle ontvang as ons eie mense. God se liefde vir álmal van ons, staan nie in direkte verhouding met ons geloofsdade nie. Hy is stil tevrede, want Hy het ons lief ten spyte van onsself. Jesus se kruis sê so! Dit laat ons met die vraag: Het die Gees ons al van ons vooroordele gestroop?

“Elke keer moet ons maar weer die moed hê om ons vooroordele, ons blinde kolle, ons selfsug te konfronteer en ophou dink dat God se genade eksklusief net vir ‘n sekere bevolkingsgroep bedoel is” (Mary Mananzan).

Gebed: Here, dankie dat U U kinders uit ander volke oor my pad stuur. Gee my al die liefde wat ek met hulle nodig sal hê. Help my om my my vooroordele te oorkom en alle mense, soos U te sien en te aanvaar. Amen.