Gedagte vir Vandag

Dinsdag, 4 Januarie 2021

Koos Espach

Pilatus lewer Jesus oor om gekruisig te word (1)

Keuse: Jesus Christus of Jesus Barabbas

Matt. 27:15-18 – “Die goewerneur het die gewoonte gehad om elke paasfees vir die mense een gevangene van hulle eie keuse los te laat. In daardie tyd was daar ‘n berugte gevangene met die naam Jesus Barabbas. Aangesien die mense tog bymekaar was, het Pilatus hulle gevra: ‘Wie wil julle hê moet ek vir julle loslaat: Jesus Barabbas of Jesus wat Christus genoem word?’ Hy het geweet dat die priesterhoofde Hom uit afguns uitgelewer het.”

Vergelyk ook Joh. 18:38-40 – “Wat is waarheid?’ sê Pilatus toe vir Hom. En toe hy dit sê, gaan hy weer uit na die Jode toe en sê vir hulle: ‘Ek vind geen skuld in hom nie. ‘Maar julle is gewoond dat ek vir julle gedurende die paasfees iemand loslaat. Wil julle hê ek moet die koning van die Jode vir julle loslaat?’ Hulle skreeu toe terug: ‘Nie vir Hom nie, maar vir Barabbas!’ En Barabbas was ‘n rower.”

Pilatus is ongeneë om die gesprek met Jesus oor die koningskap of die waarheidsvraag voort te sit, maar van een ding is hy oortuig: Jesus is onskuldig. Pilatus was lank genoeg in Palestina om iets te weet van die Messiasverwagting van die Jode, en begryp dus dat hulle uit haat en afguns teen Jesus opgetree het. Ongelukkig was Pilatus self nie iemand wat beginselvas was nie, hy glo een ding maar doen ‘n ander. Hy gaan buitentoe en verklaar dit in ondubbelsinnige taal. Daar bestaan geen grond vir ’n aanklag teen Jesus nie maar omdat hy bang is vir sy onderdane, ontbreek dit aan die moed van sy oortuiging. Moontlik vrees hy ’n oproer onder die Jode of selfs dat hulle ’n klag teen hom by die keiser sou kon aanhangig maak.

Pilatus waag dit nie om Jesus vry te laat nie. Hy lê die beslissing in die hande van die Jode en daardeur verloor hy beheer oor die verdere verloop van gebeurtenisse. Deur ’n gebruik wat ’n vaste gewoonte by hom geword het, naamlik dat ’n gevangene by die feesgeleentheid losgelaat word, wou Pilatus Jesus probeer loslaat en tegelyk aan die volk ’n guns bewys, maar hy het hom vergis. Hy vra of hy die onskuldige “koning van die Jode” moet loslaat. Deur hierdie benaming wou hy die Jode probeer simpatiek stem teenoor Jesus, maar hy bereik inderdaad die teenoorgestelde.

Die haat van die Jode teen Jesus kom tot uiting in hulle geskreeu. Hulle wou bloed sien, Jesus s’n! En daarom het hulle geweier om Pilatus se “aanbod” te aanvaar toe hy hulle Koning ongeskonde aan hulle wou teruggee. Die owerpriesters het die volk intussen ook aangespoor om Barabbas bo Jesus te kies (v. 20), nie omdat hulle van hom gehou het nie, eerder hoeveel hulle Jesus gehaat het! Die Jode kies die rower bo die goeie Herder: “Wie nie deur die hek in die skaapkraal ingaan nie, maar van ‘n ander kant af inklim, is ‘n dief en ‘n rower” (Joh. 10:1).

Pilatus stel hulle teenoor mekaar – Jesus Christus teenoor Jesus Barabbas. Die volk moet kies tussen Jesus Christus, Seun van dié Vader teenoor Jesus Barabbas, seun van ‘n vader. Om die een oomblik te verklaar dat Jesus sonder skuld is en Hom die volgende oomblik aan ‘n moordlustige skare oor te gee, was ‘n verkragting van die waarheid. Hy het die Waarheid ter dood veroordeel; hy het die Waarheid laat gesel; hy het die Waarheid bespot en uiteindelik die Waarheid laat kruisig!

Ons staan elke dag voor keuses: God of sonde; Jesus of Barabbas? Ewige lewe of ewige dood, elkeen met sy of haar eie keuselysie. Dit is belangrik om die regte roete te volg as ons iewers heen op pad is, anders gaan ons nooit daar uitkom nie. Ons het ‘n goeie kaart nodig as ons op vreemde paaie ry. Dieselfde geld vir ons geloof, sê Jeremia onder andere. Hy sê ons moet “padwysers oprig, rigtingborde aanbring en ons oog op die grootpad hou ..." (Jer. 31:21). Kort en kragtig is dit Jesus Christus, Hy is die Weg! (Joh. 14:6). Kom loop op die Here se pad – ontdek gedurig ou en nuwe waarhede in die Woord. Laat toe dat die Gees my en jou leer hoe om dit in ons lewe toe te pas sodat God se Naam groot gemaak sal word deur ons woorde en dade.

Jesus het na ons toe gekom, nie net om ons te vertel van die lewe hierna nie, maar om nou en hier vir ons die ewige lewe te skenk. Hy het dit moontlik gemaak dat ons waarlik kan lewe: “Wie die Seun (Jesus) het, het die lewe; wie nie die Seun van God het nie (Barabbas), het ook nie die lewe nie” (1 Joh. 5:12).

“Ons mag vry wees om te kies, maar ons is nie vry om die gevolge van ons keuses te kies nie” (Selwyn Hughes).

Gebed: Dankie genadige Vader, dat U dit moontlik gemaak het dat ek onwrikbaar die lewe in Jesus Christus kon kies. Ek kniel in nederigheid voor U Here Jesus, dankie dat U nie net alleen die wêreld verlos het nie, maar ook vir my. Ek vertrou U met my hele lewe en my lewenspad, al voel dit soms of ek verdwaal. Een ding weet ek verseker, ek hoef nie die gevare van die lewe alleen aan te durf nie. Ek loof en dank U in Jesus Naam. Amen.