E-Kerk - Gedagte vir Vandag
JESUS EN DIE SAMARITAANSE VROU (4) – DIE WARE AANBIDDING
Joh 4:19-24 (NLV) – “Die vrou sê vir Hom: ‘Meneer, ek sien dat U ‘n profeet is. Ons voorouers het op hierdie berg aanbid, maar julle sê die plek waar ‘n mens moet aanbid, is in Jerusalem.’ Jesus merk toe op: ‘Glo My, Mevrou, daar kom ‘n tyd wanneer julle die Vader nie op hierdie berg en ook nie in Jerusalem sal aanbid nie. Júlle aanbid wat julle nie ken nie; ons aanbid wat ons ken, want die verlossing is uit die geledere van die Jode. Daar kom egter ‘n tyd, en dit het reeds aangebreek, wanneer die egte aanbidders die Vader in Gees en waarheid sal aanbid, want die Vader verkies dat die mense Hom só aanbid. God is Gees, en dié wat Hom aanbid, moet Hom in ‘n hegte verhouding met die Gees en in waarheid aanbid.”
Vergelyk ook Jes 2:3 – “Baie volke sal daarheen gaan en sê: ’Kom laat ons optrek na die berg van die Here toe, na die huis van die God van Jakob sodat Hy ons sy wil kan leer, en ons daarvolgens kan lewe, want uit Sion kom die openbaring, uit Jerusalem die woord van die Here.”
Iets kom los in hierdie vrou. Sy besef dat Jesus ‘n profeet moet wees. Hy het haar nog nooit ontmoet nie en tog weet Hy alles van haar af. Sy laat Hom egter steeds nie toe om geestelik naby aan haar te kom nie. Haar ingebore hoogmoed teenoor die Jode verhoed haar om haar sonde te erken. Weer is dit sy wat die gesprek in ‘n ander rigting stuur. Sy is bang vir ‘n diep geestelike gesprek. Sy gryp nou na ‘n godsdienstige strooihalm. Sy sleep die groot twispunt tussen die Jode en Samaritane by die gesprek in. Sy wil weet wie aanbid eintlik op die regte plek? Indien sy dan haar sonde moet regmaak wil sy dit darem by die regte plek gaan doen – daar by hulle in Sigem, oorkant die Gerisimberg of by die tempel in Jerusalem.
Die Samaritane het hulle net soos die Jode gehou aan die vyf boeke van Moses, maar nie aan die ander boeke van die Ou Testament nie. Hulle beskik dus nie oor die kennis wat deur die boeke van die profete, die historiese boeke en die digterlike boeke meegedeel word nie. Daarom aanbid hulle sonder om te weet “wat” hulle aanbid. Hierdie “wat” dui daarop dat daar in hulle godsdiens geen sprake is van ’n persoonlike verhouding tot God nie. Trouens, ook van die Jode in daardie tyd kan gesê word dat hulle ’n “wat” aanbid omdat hulle godsdiens versaaklik geword het ten spyte van hulle meerdere kennis. Daardie meerdere kennis behels die volle openbaring van God in die heilige geskrifte. Die geskrifte verkondig dat die heil uit die Jode sou kom (Jes. 2:3). Die “redding” is die einddoel van die godsdiens. Die redding sou uit die Jode kom omdat die Redder uit daardie volk gebore sou word, en van daar sou Hy die redding voortdra na al die volke van die aarde wat die Samaritane en ons insluit.
Jesus antwoord dat die plek van aanbidding nie belangrik is nie. Ons kan op enige plek met God praat. Wat belangrik is, is hóé en wíé aanbid word. Eerstens sê Jesus vir haar dat die manier van aanbidding gaan verander. Heilige plekke soos Jerusalem of Gerisim gaan nie nodig wees om naby God te kom nie. Tweedens sê Jesus dat sy haar oë moet oophou want die verlossing gaan deur die Jode kom (Jes 2:3). Derdens verduidelik Jesus aan haar dat ware aanbidding “in Gees en waarheid sal wees” – Aanbid die Here Jesus Christus as Verlosser onder leiding van die Heilige Gees wat ons in die waarheid van die Woord lei – “Die Vader verkies dat die egte aanbidders Hom só aanbid.”
Met nadruk verklaar Jesus: “God is Gees.” Dit beteken dat God nie ’n stoflike wese is wat gevolglik aan ’n bepaalde plek gebonde is nie. Hy is ’n geestelike wese en daarom kan Hy oral teenwoordig wees en oral aanbid word. God laat Hom deur die Heilige Gees openbaar as oral teenwoordig. Dus om met Hom waarlik in gemeenskap te tree, moet ons deur die Gees aanbid – “ons moet Hom in ‘n hegte verhouding met die Gees en in waarheid aanbid.”
En dan wys Jesus vir die vrou dat ”daar egter ‘n tyd kom, en dit het reeds aangebreek” dat die ware aanbidders die Vader nie meer op een geografiese plek sal vereer nie, maar dat hulle Hom sal vereer in Gees en waarheid. Daar sal ‘n nuwe geloofsgemeenskap ontstaan, en dit sal nie gebeur deurdat die berg Gerisim en die tempelberg in Jerusalem saamgevoeg word nie. Nee, deur in die unieke kombinasie van Gees en waarheid die Vader te vereer, is dit moontlik om die ou dilemma van Jerusalem en Gerisim te oorwin en tot ‘n nuwe gemeenskap van ware Godsaanbidders te kom. Jesus Christus word die nuwe versamelpunt van die ware aanbidding van die Vader. Hy is die nuwe tempel, Hy is die kerklike sentrum van die Nuwe Testament. Die Gees bring alle ware gelowiges by Hóm bymekaar.
Ons moet daarom luister na die onderrig in die Here Jesus se gesprek met die Samaritaanse vrou. Ons moet raaksien wat die kragtige werking is van die water van die Gees. Ons moet ook raaksien wat die Here van ons verwag wanneer ons daardie water mag ontvang. Laat daardie water bepalend wees in jou omgang met mense – naby en verder weg. Dit moet jou lewe en die lewe van diegene om jou heen laat nuut word en opbloei. Want ‘n lewe vervul met die Gees plaas jou nie op ‘n ander vlak van bestaan nie; nee, dit vat jou terug na die gewone lewe van huwelik en gesin, van kollegas en medemense, van winkels toe gaan en kerk toe gaan – en dit maak daardie gewone lewe ongewoon mooi! Jesus Christus word die nuwe versamelpunt van die ware aanbidding van die Vader. Hy is die nuwe tempel, Hy is die kerklike sentrum van die Nuwe Testament. Die Gees bring alle ware gelowiges by Hóm bymekaar. Wie Jesus ken, ken God; wie Jesus het, het God!
“God wil hê ons aanbidding moet deur liefde, danksegging en vreugde gemotiveer word; nie deur ‘n pligsbesef nie” (Rick Warren).
Gebed: Here Gees verander my behoeftes en nood in blydskap en aanbidding. Ek kom net soos ek is in my swakheid as sondaar en pleit dat U my sal heelmaak. Skenk my vrede en gemoedsrus en laat my toe om U te prys in aanbidding en lofprysing. Dankie dat U Leidsman is in my lewe. Amen.