Gedagte vir Vandag

Woensdag, 24 Januarie 2024

Koos Espach

VII.  Paulus se Derde Sendingreis (Hand. 18:23-20:30) 

Hoofstuk 20 – Paulus in Masedonië en Griekeland

Paulus in Troas (3)

Hou moed deur geloof

Hand. 20:11b-12 – “Paulus het nog lank met hulle gepraat, tot dagbreek, en daarna vertrek. 12 Die mense het toe die seun (Eutigus) lewend weggebring huis toe. Hulle was buitengewoon bemoedig deur alles.”

Paulus se merkwaardige optrede het die gelowiges in Troas baie bemoedig, meer as ooit tevore. Hulle het gesien en ervaar hoe God met groot krag, in en deur Sy dienskneg werk. Hier was nie sprake van towery of magie nie. Dit beklemtoon God se mag oor lewe en dood. Buitendien was daar vir Paulus nie nou tyd vir begrafnisse nie. Hy het elke beskikbare oomblik probeer inruim om die gelowiges toe te rus sodat hulle bemoedigend kon aangaan sonder hom. Die nagmaal en die opwekking van Eutigus dra vir hulle dieselfde boodskap. Selfs die prediking. Dit getuig van die lewende krag van die Here Jesus wat in al sy volgelinge, ook die hedendaagses, werk. Hulle was oortuig dat hulle by die regte adres was. (Is ons ‘hedendaagse’ gelowiges nog oortuig dat ons by die regte adres is, God se adres?)

Die skielike chaos van Eutigus wat ná middernag plaasgevind het, is uitgesorteer en Paulus het verder, tot dagbreek toe gepraat, ongeveer nog vyf uur lank. Daaruit blyk hoe onvermoeid hy in sy werk was. Onmiddellik ná afloop daarvan het hy vertrek. Ons sou kon byvoeg: “Paulus was ‘n buitengewone man. Die rede: ‘n buitengewone en bomenslike krag, die Heilige Gees, was in hom werksaam!” 

Lukas sluit hierdie gedeelte af en deel ons mee dat die gelowiges vir Eutigus lewend weggebring het huis toe. Hy het blykbaar die tweede deel van die byeenkoms bygewoon – beslis op ‘n veiliger plek gaan sit en sonder om weer aan die slaap te raak. Na afloop van die verrigtinge het hy weer in die sentrum van belangstelling gestaan – die bewys van ‘n geloofsdaad in die Naam van Jesus Christus. Die storie oor die jongman sou hulle nog lank onthou en oorvertel, hopelik Paulus se deurnagpreek ook.

Die wonderwerk en steun van Paulus, het die gelowiges in Troas met blydskap gevul en was ’n versagting van die verdriet oor sy vertrek. Lukas vertel ons “hulle was buitengewoon bemoedig deur alles.” Vir Paulus was dit belangrik om die gelowiges van die nuutgestigde gemeentes aanhoudend te verseker dat hulle nou deel van God se familie is, en dit het hulle bemoedig. Hulle skakel by ‘n groep in waar hulle kan bestaan en leef.

Wat beteken dit vandag vir ons? Bemoedig Paulus se woorde, soos ons onder andere in sy briewe in die Bybel vind, nog vir ons? Wanneer ons geloof in Jesus Christus vasstaan, glo ek dat ons in alle omstandighede moed kan hou. Ja, dis nie altyd maklik nie. Ons is maar kleipotte wat maklik breek, sê Paulus (2 Kor. 4:7). Ons lewe in ‘n wêreld wat dit nie vir ons maklik maak nie, ‘n lewe vol kontraste. Partykeer gaan dit goed tussen ons en die Here, en dan is daar weer die ‘windstilte’ tye. Paulus was ook daar. Ten spyte van die heerlikheid van sy bemoedigende taak, was hy tog ook ‘n kleipot wat maklik breek. Net soos ons. Maar, voeg hy by: “... die krag wat alles oortref, kom van God af, nie van ons nie. Om hierdie rede word ons nie moedeloos nie. Al is ons uiterlik besig om te vergaan, innerlik word ons van dag tot dag vernuwe” (2 Kor. 4:7b, 16).

Kan ek en jy vandag Paulus se woorde van destyds bevestig in ons lewe? Kan ons steeds moed hou wanneer ons lewe bedreig word deur versoekings en swaarkry? Ek meen, op geen tydstip word ons moed só bedreig as wanneer ons ‘n dierbare aan die dood afgestaan het nie. En juis dán het ons moed só nodig om sterk te wees, vorentoe te kyk, die Psalmdigter se raad te volg: “Wees dan sterk en hou goeie moed, julle almal wat julle vertroue in die Here stel” (Ps. 31:25). En dis wat God doen. Hy herskep ons elke dag as ons ons vertroue in Hom stel. “Dit kos ‘n goeie klomp moed om sake in God se hande te laat – ons lewe, ons planne, om Sy wil ons s’n te maak. Daarteenoor is dit net ‘n dwaas om te besluit om die pad alleen te wil loop” (Betsy Kline).

As ek en jy aan God se beloftes vashou, sal ons moed groei en gedy. Soos Paulus kan ons weet God sal sy woord hou, al is dit nie altyd maklik om aan God se beloftes vas te hou nie. Wanneer ons daaraan twyfel, kan ons maar net deur die Bybel blaai: Die prestasies van die Bybelse ‘geloofsreuse’, was moontlik omdat hulle op God vertrou het. Volkome vertroue en geloof in God het Jesus immers in staat gestel om die sonde, Satan en die dood te oorwin! Daarom kan ek en jy nie bekostig om moed te verloor nie. Ten spyte van ál ons probleme, sál ons geloof ook staande bly deur die onpeilbare genade van God. Glo dit. Leef dit!

“Hulle wat rykdom verloor, verloor baie; hulle wat ‘n geliefde verloor, verloor baie meer. Maar hulle wat moed verloor, verloor alles” (Miguel de Cervantes).

Gebed: Here God, maak my ontvanklik vir U beloftes. Dankie dat U my toevlug is in tye van nood, ‘n skuilplek wanneer die lewenspad donker word. Dankie dat U ons bemoedig wanneer wanhoop ons oorval, wanneer ons lewe die pyn van seerkry en brandende trane ken. Hou ons staande wanneer ons kragte op moedverloor se vlakte beland. Amen.