Gedagte vir Vandag

28 Januarie 2021

Koos Espach

JESUS ONDERWEG NA SY LYDING, DOOD EN OPSTANDING (37)

(Matt. 16:21–25:46)

Jesus spel koninkrykswaardes vir huwelike, kinders en welvaart uit.

(Matt. 19:1-30)

Gesprek oor egskeiding (4)

(Mark. 10:1-12)

Die huwelik is lewenslank en lekker!

Matt. 19:10-12 – “Sy dissipels sê toe vir Hom: ‘As dit is hoe die saak met man en vrou staan, is dit beter om nie te trou nie.’ Maar Hy sê vir hulle: ‘Wat julle nou sê, is nie vir almal moontlik nie, net vir dié aan wie dit gegee is. Daar is mense wat nie kan trou nie omdat hulle van hulle geboorte af so is, ander is deur mense so gemaak, en ander het self so gekies ter wille van die koninkryk van die hemel. ‘Wie dit kan doen, laat hy dit doen.”

Vergelyk ook Gen. 2:18 – “Verder het die Here God gesê: ‘Dit is nie goed dat die mens alleen is nie. Ek sal vir hom iemand maak wat hom kan help, sy gelyke."

Nadat Jesus die Fariseërs geantwoord het, sê die dissipels hulle verstaan dit ook nie. Vir hulle val Jesus se woorde hard op die oor. Die risiko van ’n ongelukkige huwelik kan te groot wees en reken hulle dat daar dan letterlik, geen voordeel in is om te trou nie. Maar in die huwelik gaan dit nie om voordeel nie, dit gaan om diensbaarheid aan die koninkryk. Ons moet nie na redes soek vir egskeiding nie maar na redes om by mekaar te bly as ‘n getuienis dat die koninkryk ook in ons huwelike deurgebreek het. Is jy bereid om hierdie bedoeling van God te vat en uit te leef?

Jesus reageer op die dissipels se uitlating met “nie almal begryp wat Ek nou sê nie, maar net hulle aan wie dit gegee is.” Die eis waarvoor die dissipels terugdeins, is dat iemand wat geskei het, ter wille van die koninkryk, daarna soos ’n ontmande, moet leef. Jesus verduidelik dan kortliks dat daar sommiges is wat ontman is van geboorte af (seuns wat met ‘n geslagtelike afwyking gebore is), ander wat deur mense ontman is (a.g.v. hulle posisie in die koninklike woonkwartiere – Hand. 8:27) en sommiges wat hulleself ontman het ter wille van die koninkryk van die hemel (metafories om te verwys na iemand wat ter wille van die koninkryk, hulleself beskikbaar stel en dan oor die nodige selfbeheersing beskik – (1 Kor. 7:9).

Jesus verklaar dat die huwelik deur God ingestel is. Hy het dit ontwerp en soos ons vandag sou sê: “God het die patentregte daarop!” God maak die reëls, nie mense nie. Dit was God wat hierdie verbinding tussen één man en één vrou moontlik gemaak het (Gen. 2:18). Dit was God wat Eva na Adam gebring het (Gen. 2:22). Maak nie saak hoe mense redeneer om God se instelling af te maak as ‘n eenvoudige romantiese uitvindsel, of metode van sosiale beheer nie. Dit kan nie na willekeur afgemaak word as “outyds” of redenasies van “dit werk nie meer so in die nuwe millennium nie.” Dit is redenasies TEEN GOD SE WIL en teenstrydig met respek vir die huwelik!

Nou eers die vraag: Hoekom het God die vrou geskep? Adam is geskep om die beeld van God te vertoon. Maar daar was ʼn leemte. Hoe kon Adam beeld wees van God se liefdevolle en getroue versorging as daar nie iemand was teenoor wie Hy dit kon betoon nie? God het die vrou, enersyds, geskep omdat die man iemand nodig gehad het om met liefde te versorg. Paulus skryf dat “die vrou ter wille van die man geskep is” (1 Kor. 11:9). Die vrou is nie geskep om as enkeling self vervulling te soek nie. Sy is geskep sodat die man die beeld van God volledig kan vertoon – hy het haar nodig, sê die Here. God het aan die man die hoofskap gegee waarmee hy sy vrou moet komplimenteer. Aangesien die man van die begin af die adres van die huisgesin en huwelik, by die Here is, is hy in hierdie rol as hoof daar om God te verheerlik.

Die vrou is deur God geskep om die man se helper te wees. Die vrou is die man se “gelyke” daarom kan sy uit God se hand dan ook haar eie lewe, eie aard en eie liggaam aanvaar. Sy is die unieke persoon wat uit Christus se verlossing dieselfde genade ontvang het wat die man ontvang het. Dit gee aan haar, haar eie selfstandigheid en is sy self ook verantwoordelik voor die Here. Sy het ook gawes van die Here ontvang en daarom moet mans vanuit die liefde van God dit so respekteer.

Die moederskap gee die vrou die groot taak van versorging. Sy bou die meeste die huis. Sonder haar samewerking gaan die man maar sukkel – “Daarom sal ‘n man sy pa en ma verlaat en saam met sy vrou lewe en hulle twee sal een wees” (v. 5).” Daar word baie hoë verwagtings aan die vrou gestel. Sy moet beskikbaar wees, 'n stille hawe, 'n uitgeruste minnares, 'n wonderlike gasvrou met bakke vol kos, 'n goeie ma, planmaker, “dokter,” “sielkundige” en 'n goeie geselser. Sy is die gesin se kos, die man se ekstra kombers wanneer hy koud kry – “as twee langs mekaar slaap, word hulle warm, maar hoe sal een wat alleen is, warm word?” (Pred. 4:11). Sy is die een by wie manlief wil wees wanneer die lewe hom laat huil.

God het immers die huwelik ingestel. Hy het ons in die huwelik bevestig, en aan man en vrou elkeen eintlik maar net een opdrag gegee om in die huwelik na te kom. Vir die vrou was dit om onderdanig te wees aan hulle mans en aan die mans om hulle vrouens lief te hê (Ef. 5:22, 25) – maklik né! Is hierdie woorde nie lank reeds uitgedien nie? Nee, Efesiërs 5:21: “Wees uit eerbied vir Christus aan mekaar onderdanig” word gerieflikheidshalwe deur baie mans oorgeslaan. Jesus herstel hier die vrou as die man se gelyke voor God. Onderdanig wees beteken nie dat een baas is en die ander klaas nie, dit is om mekaar uit liefde te dien, dat die een ter wille van die ander een, respekteer en opofferings maak. Vrouens is ook waardig, hulle is nie maar net goeters nie.

Om gelukkig getroud te bly vra keuses. ‘n Huwelik werk nie vanself nie, ek en jy moet dit laat werk. Die ou mense het altyd gesê: “In die huwelik is daar na omtrent ‘n maand, redes vir egskeiding. Die geheim is om te soek en aan te hou soek na redes om getroud te bly.” Dit is belangrik om nie net die regte maat te kies om mee te trou nie, maar om die regte maat ook te wees. Het ons nog respek vir die huwelik? Is ons nog in staat om daardie basiese oorgawe aan God te maak voordat enige “ja maar” aangevoer word? Of soek ons maar die eerste beste mensgemaakte “oplossing” wanneer dinge verkeerd loop in die huwelik? “Egskeiding is nooit die getuienis van God se onvermoë om heel te maak nie, maar van die mens se vermoë om stukkend te breek. Gee dus eers vir God ‘n kans om heel te maak” (Ds. Johan Smit).

“As jy vrede in jou huis wil hê, maak soos jou vrou sê. Gee haar vlerke om te kan vlieg, behandel haar só, dat sy nie met daardie vlerke wegvlieg nie” (Anoniem).

Gebed: Here, as U die huis nie bou nie, swoeg ek wat daaraan bou tevergeefs. Daarom draai ek na U toe en pleit dat my lewe tog nie tevergeefs moet wees nie. Ek bely dat ek baie van my dae ombring deur eie planne te maak, maar op die einde van die dag is dit planne wat tevergeefs was. Help my om nie op my eie kragteloosheid staat te maak op die herstelpoging wanneer onenigheid in my huwelik plaasvind nie, maar dat ek vashou aan U as my reddingsboei. Ek sê weer: Dankie dat U nooit ophou om aan my huis en huwelik te bou nie. Amen.