Gedagte vir Vandag

Vrydag, 10 Februarie 2023

Koos Espach

Die gemeente in Antiogië (2)

Barnabas word na Antiogië toe gestuur (1)

Vind jou sekuriteit in God

Hand. 11:22-24 – “Die berig hieroor het die gelowiges in Jerusalem bereik, en hulle het vir Barnabas na Antiogië toe gestuur. Toe hy daar kom, was hy bly om te sien hoe God in sy genade onder hulle gewerk het, en hy het hulle almal aangespoor om met hart en siel aan die Here getrou te bly. Barnabas was ‘n goeie man, vol van die Heilige Gees en met ‘n vaste geloof. ‘n Aansienlike groep mense is tot geloof in die Here gebring ...”

Die nuus van die nuwe kerk wat in Antiogië tot stand gekom het en “die baie mense wat daar tot geloof gekom en hulle tot die Here bekeer het,” het spoedig by die Jerusalem-gemeente bekend geword. ‘n Kerngroep gelowiges van die gemeente het nog in Jerusalem oorgebly en het nie ook gevlug tydens die vervolging van die gelowiges ná Stefanus se steniging en dood nie. Hulle het een van hulle leiers, Barnabas, van wie ons reeds in hoofstuk 4:36-37 gehoor het, na Antiogië gestuur om toe te sien dat alles daar in ooreenstemming met die evangelie verloop soos dit deur die apostels verkondig word.

Dit is opvallend dat daar nie ‘n apostel gestuur word nie, maar ‘n gewone Christen. Vir dié enorme verantwoordelikheid was Barnabas op 'n besondere manier deur God voorberei. Nie alleen was hy 'n Griekssprekende Jood nie, maar word hy deur Lukas beskryf as “’n goeie man, vol van die Heilige Gees en met ‘n vaste geloof.” Sy sekuriteit het hy in God gevind.

Met sy aankoms daar, was hy “bly om te sien hoe God in sy genade onder hulle gewerk het.” Die uitbreiding van die evangelie van Jesus Christus staan dus onder beheer van God en Jesus is hier aan die werk as die Lewende Here. Hy gebruik Barnabas, wat beskrywe word as “vol van die Heilige Gees”, maar ‘n gewone mens soos ek en jy om hulle te bedien. Is dit nie wonderlik om te sien hoe die Goddelike drie-eenheid in hierdie nuwe gemeente sorg dat die getuienis van die gelowiges ’n positiewe effek het en gevolglik ‘n aansienlike groep mense tot geloof in die Here bring nie?

Wat ook uitstaan van Barnabas se bediening in Antiogië, is dat hy die jong gemeente daar bemoedig het en “aangespoor het om met hart en siel aan die Here getrou te bly”, ten spyte van die feit dat meeste van hulle vlugtelinge was. Dit is iets wat by uitstek kenmerkend van sy bediening was en nogal getrou ooreengekom het met sy Hebreeuse naam Barnabas wat beteken: “seun van bemoediging/vertroosting”. Dit is ook belangrik om te besef dat die eerste Christelike gemeente buite Jerusalem en Judea, in Antiogië met sy unieke vereniging van Jode en nie-Jode tot stand gekom het. Die evangelie steek hier die grens tussen Jood en Griek oor, en bring mense uit verskillende agtergronde in een nuwe mensheid in Christus saam.

Vervolging en die ontberings wat daarmee gepaardgaan, kan verskillende gevolge hê. Mense kan daarmee aangevuur word om net meer vasberade vir hulle saak te veg, of dit kan hulle moed breek sodat hulle hul geesdrif verloor. Hier sien ons egter die hartlike samelewing van die lede van die gemeente uit Jode en nie-Jode. Dit is nie mensewerk nie, maar God se genadedaad. Die aansienlike groep mense wat tot geloof in die Here Jesus bygevoeg word, is duidelik die werk van die Heilige Gees wat deur Barnabas oor Jesus getuig en mense oortuig.

Dit is vir die kerk van die Here belangrik om te besef dat ons die skyf van die haat van die wêreld is. Deur al die eeue heen gebruik ongelowiges verskeie metodes om te probeer om die kerk van Jesus Christus te vernietig. Die stryd is nog steeds nie verby nie. Satan is oorwin maar hy het nog nie die stryd gewonne gegee nie. God se plan het egter nie ontspoor of iets het verkeerd gegaan nie. Jesus is immers vervolg daarom sal ons gelowiges dit nie vryspring nie.

Die vervolgers kan maar hulle beste pogings aanwend om alles te steel en te verower van ons gelowiges, hulle sal nooit slaag om die hemel van ons af weg te neem nie. Ons kan saam met Paulus getuig dat die Gees ons bevry het van die slawerny van die sonde: “Die Gees wat aan (ons) gegee is, maak (ons) nie tot slawe nie en laat (ons) nie weer in vrees lewe nie; nee, (ons) het die Gees ontvang wat (ons) tot kinders van God maak ... En omdat ons kinders is, is ons erfgename van God, erfgename saam met Christus. Aangesien ons deel het aan Sy lyding, sal ons ook deel hê aan Sy heerlikheid” (Rom. 8:15-17b). Ongelooflik, maar waar!

“Jesus het vir ons gelowiges drie uiteenlopende beloftes nagelaat: Ons sal heeltemal vreesloos wees, onbegryplik gelukkig, en altyd in die moeilikheid by mense wat anders dink” (TR Glover).

Gebed: Ons dierbare Vader, wanneer ek swaarkry hoor ek U stem duideliker. Dankie dat ek ook U erfgenaam kan wees en saam met Jesus deel in Sy heerlikheid. Amen.