Gedagte vir Vandag

Woensdag, 2 November 2022

Koos Espach

Filippus en die Etiopiër (3)

Al is ons nog onder konstruksie, ons is kosbaar vir God

Hand. 8:35-38 – “Filippus het by hierdie Skrifgedeelte begin en die evangelie oor Jesus aan hom verkondig. Onderweg kom hulle toe by water aan, en die amptenaar sê: ‘Hier is water. Wat verhinder dat ek gedoop word?’ Toe het hy die wa laat stilhou. Filippus en die hofdienaar het albei in die water in gegaan, en Filippus het hom gedoop.”

Die amptenaar lees waarskynlik ’n Griekse weergawe van Jesaja, in die wêreldtaal van destyds, en Filippus hoor ook waaroor hy met hom moet praat. Die Here het klaar gesorg vir die aanknopingspunt. Die evangelie steek grense oor en Filippus speel hier ‘n belangrike rol. Hy is self ‘n Grieksprekende Jood, en een van die sewe diakens wat die Griekse weduwees op ‘n gelyke voet as die Hebreeuse weduwees versorg het (Hand. 6). Filippus klim by die amptenaar op die wa en begin ‘n lewensveranderende reisgesprek met hom. Hy sluit aan by die vrae wat die amptenaar het oor die lees van die teks (Jes. 53:7-8) en beweeg daarvandaan na die evangelie van Jesus Christus sodat die evangelie verder versprei “tot die uithoeke van die wêreld” (Hand. 1:8) – Selfs in Afrika in!

Vir Filippus was die vraag ’n welkome aanknopingspunt om Jesus as die goeie nuus op ’n baie plegtige wyse aan ’n nie-Jood, ’n heiden, te vertel. Die man van wie Jesaja praat is Jesus! Die kernwoorde van dié Skrifgedeelte verwys na Jesus as die Kneg van die Here, die Messias, wat op aarde rondgewandel het, wat sy onregverdige verhoor, lyding en dood in stilte aanvaar het, en daarna uit die dood opgestaan en na die hemel opgevaar het.

In die dorre landstreek waardeur hulle reis is daar nie baie water nie. Maar die Here het op dié tydstip beskik dat hulle by water uitkom. Die ontmande sien die water en vra “wat verhinder dat hy gedoop word?” Uit Filippus se verkondiging weet die man blykbaar dat geloof in Jesus as Verlosser van jou sonde, bevestig word deur die doop in sy Naam. Anders as die Joodse wet, verhinder Jesus niemand wat Hom wil volg nie. Jesaja 45:22 sê reeds: “Kom na My toe dat julle gered kan word, almal op die aarde.” Paulus beaam dit in Titus 2:11 – “Die genade van God wat verlossing bring, het immers aan alle mense verskyn.” Nadat die amptenaar beveel het dat die wa tot stilstand gebring moes word, het hy en Filippus albei die water ingegaan en het Filippus hom gedoop.

Uiteindelik vind die Etiopiër op hierdie pelgrimreis nie die evangelie in Jerusalem waar ’n mens dit sou verwag nie, maar op pad terug huis toe. Daar ontferm die Here Hom oor hierdie man en verlos hom. Hy het homself op ‘n dorre woestynpad bevind, maar ‘n Geesvervulde Filippus verander sy woestynpad, eensaam met baie min lewe, na ‘n mooi en vreugdevolle snelweg. Hierdie ongewone karakter wie se hoofpad nog onder konstruksie was, is ook kosbaar vir God. Met Filippus as instrument, word hierdie arme, verstote mens wat in die verlede moontlik nie in die binnehof van die tempel kon kom nie, se lewe verander in ewige blydskap. En dit is tog waar ware sin en vreugde in die lewe lê.

Hy vind ewige blydskap en vreugde by die verbondenheid, waarvan die sakrament van die doop vir ons ’n teken en seël is. Want in die sakrament van die doop bely ons dat ons deel word van Christus se sterwe en opstanding – dit wil sê dat ons sondes saam met Hom gesterf en begrawe is, en dat ons saam met Hom opgestaan het in ‘n nuwe lewe. Deur Sy bloed wat aan die kruis vir ons sondes gestort is, is ons skoon gewas en kan ons nou ’n lewe tot Sy eer en verheerliking lei.

Die evangelie van Christus ken geen grens of perk nie. Hierdie hooggeplaaste Etiopiër was honger vir die Woord van God. Hy het dit al die pad gesit en lees, selfs al kon hy nie verstaan nie. Nadat Filippus hom gehelp het om dit te begryp, was daar geen keer aan hom nie en het hy aangedring om gedoop te word. Met die lees en voorbereiding van hierdie dagstukkie, het ek gewonder hoeveel van ons nog so opgewonde is oor ons geloof soos toe ons nét tot geloof gekom het? Nog opgewonde is oor die dag wat ons Belydenis van geloof afgelê het? Of selfs nog só opgewonde is soos toe ons kinders was en grootoog na Bybelstories geluister het? Hoe sal die wêreld van vandag nie kan lyk as ons gelowiges, óók nie sou kon wag soos hierdie amptenaar, om aan die Woord van God uitvoering te kan gee nie?

“Wees opgewonde. Ons spring nie elke dag soos ‘n hekkiesatleet weg wat eers oor ‘n lang lys sondes moet spring voor ons begin wen nie. Ons begin elke dag by die wenpaal, waar Jesus staan. Saam met Hom is ons heeldag op die wenpad” (Prof. Stephan Joubert).

Gebed: Here, maak my nog opgewonde om na U te luister deur U Woord. Dankie dat ek U kind kan wees. Amen.