Gedagte vir Vandag

Woensdag, 5 Oktober 2022

Koos Espach

Epiloog en Stefanus se steniging (2)

Niks kan ons van die liefde van Christus skei nie

Hand. 7:54-56 – “Toe die lede van die Joodse Raad dit hoor, het hulle van woede op hulle tande gekners. Maar Stefanus, vol van die Heilige Gees, het opgekyk na die hemel en die heerlikheid van God gesien en Jesus wat aan die regterhand van God staan. ‘Kyk,’ het hy gesê, ‘ek sien die hemel geopen en die Seun van die mens wat aan die regterhand van God staan.”

Die Joodse Raad het sover geduldig na Stefanus geluister. Die aanklag wat hy egter teen hulle ingebring het dat hulle oortreders van die wet was, laat hulle woede ontbrand. Hulle het hom daarvan beskuldig dat hy die voorskrifte van Moses verander het (6:14), maar nou keer hy die saak om en staan hulle self in die beskuldigdebank en sy teregwysings, is verdoemend. Die Jode het alles gekry om beter te weet van ‘n lewe vol van God se beloftes. Daarenteen het hulle gerebeleer teen God. Hulle het ‘n Joodse “god” aanbid wat in Jerusalem in ‘n tempel bly in plaas van ‘n God van álle nasies en oral is. Volgens hom het hulle nie die ware inhoud van die Skrif en die wet raakgesien nie, hulle het nie gesien dat die groot Profeet van wie Moses gepraat het, gekom het nie (v. 37) en Hom gevolglik verwerp en vermoor het!

Die teenwoordige lede van die Joodse Raad het innerlik briesend geword en op hulle tande gekners as uitdrukking van hulle intense woede. Daarteenoor, het Stefanus, “vol van die Heilige Gees, opgekyk na die hemel en die heerlikheid van God gesien.” Net soos Jesus aan die Joodse Raad verklaar het: “Julle sal die Seun van die mens aan die regterhand van die almagtige God sien sit” (Luk. 22:69), sê Stefanus aan dieselfde Joodse Raad: “Kyk, ek sien die hemel geopen en die Seun van die mens aan die regterhand van God staan.” Sy woordkeuse is betekenisvol. Die titel, "Seun van die mens" dui op Jesus wat die oorwinning behaal het.

Jesus het voor Sy dood, opwekking en hemelvaart, vir ons begin pleit! Terwyl Hy daardie Goeie Vrydag, wat eintlik ‘n Swart Vrydag was, aan die kruis gehang het, het Jesus gedurende daardie verskriklike ses ure, sewe keer gepraat. In die oomblikke van diepste smart, is Sy hart vol vergifnis en Jesus bid in Sy bittere lyding eers vir ander, nie vir Homself nie. Hy het vergifnis gepreek en dit uitgeleef terwyl Hy vir ons aan die vloekhout gepleit het: “Vader, vergeef hulle ...”

Wie is die “hulle” waarvoor Jesus pleit dat God “hulle” moet vergewe? Die maklike antwoord is hulle wat saam geskreeu het kruisig Hom!; of die Romeinse soldate wat Hom met ‘n doringkroon verneder het en vasgespyker het aan die kruis; miskien Pilatus, Herodus, Kajafas en die Joodse Raad wat Hom tot die dood veroordeel het; dalk Judas Iskariot wat Hom verraai het en Petrus wat Hom verloën het; eerder almal wat Hom verneder het, geslaan en gespot het. Gerieflikheidshalwe word die vinger na hulle gewys, hulle is die “hulle” vir wie Jesus vra Sy Vader moet vergewe want “hulle” weet nie wat hulle doen nie.

Jesaja profeteer egter: “Hy het die sondes van baie op Hom geneem en vir oortreders gebid” (Jes. 53:12c). Paulus sê: “Ons het almal gesondig en is ver van God af” (Rom. 3:23). Jesus vra: “Vader vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie!” So stel Hy vir ons ‘n voorbeeld van die gebed wat Hy ons geleer het: “Vader vergeef ons ons sondes, soos ons ook dié vergewe wat teen ons oortree” (Matt. 6:12). Daarom pleit Jesus vandag steeds vir ons ook by Sý Vader in die hemel, en deur Sy offer het dit ook óns Vader geword (Rom. 8:34). Ons is dus deel van die “hulle.”

Die kruis op Golgota is ‘n simbool van “vergifnis”, dit is waaroor die kruis gaan. Ons het vergifnis nodig, want ons het almal gesondig en daar is ’n kloof tussen God en ons as gevolg van ons sonde wat ons nie op ons eie kan oorsteek nie. Jesus het die prys kom betaal met Sy lewe, met Sy liggaam en Sy bloed, sodat ons vry kan wees, sodat ons verhouding met God herstel kan wees. Niks kan ons van die liefde van Christus skei nie: “Wie kan ons veroordeel? Christus Jesus het gesterf, maar meer as dit: Hy is uit die dood opgewek, Hy sit aan die regterhand van God, Hy pleit vir ons.” (Rom. 8:34). Ons oordeel is vir altyd verby! Dit laat ons verstom staan voor God – dit is amper te goed om waar te wees – maar Goddank, dit is waar!

“Jesus se bloed by Golgota het vir altyd ‘n streep deur menslike bloedvergieting geplaas”

(Prof. Stephan Joubert).

Gebed: Heilige Jesus, dankie dat U vir my gebid het lank voor my verlossing en nog steeds vir my intree by ons Vader. Dankie dat die oordeel vir altyd verby is. Laat ek dus U voorbeeld volg en mense liefhê ten spyte van hulle houding teenoor my. Amen.