Gedagte vir Vandag

Maandag, 3 Oktober 2022

Koos Espach

Stefanus se toespraak (23)

Die periode van Dawid en Salomo (3)

Ons is onder nuwe Bestuur

Hand. 7:47-50 – “Maar dit was Salomo wat die tempel gebou het. God, die Allerhoogste, woon egter nie in geboue wat deur mense gemaak is nie. Soos die profeet dit stel: Die hemel is my troon en die aarde die rusplek vir my voete, sê die Here. Watter soort huis sal julle tog vir My bou of watter plek as My rusplek? Het Ek nie self al hierdie dinge gemaak nie?”

Vier honderd en tagtig jaar nadat die Israeliete uit Egipte getrek het, het Salomo die tempel, wat die Tabernakel vervang het, in Jerusalem begin bou (1 Kon. 6:1-2). Sewe jaar later, met die inwyding van die tempel, het Salomo gebid: “Sou God werklik op die aarde woon? Die hemel, selfs die hoogste hemel, kan U nie bevat nie, hoe dan nog hierdie tempel wat ek gebou het …” (1 Kon. 8:27).

Stefanus se toespraak bereik nou sy hoogtepunt. Hy sê reguit wat hy tot in hierdie stadium slegs op indirekte wyse aangedui het. Hy verwerp nie die tempel nie, maar wys hiermee op die betreklike waarde daarvan. Die tempel is ’n heilige plek, maar die Jode moenie dink dat die tempel die oneindige en verhewe God waardig is nie. Die Allerhoogste God heers oor die heelal en kan nie aan ’n tempel of tot ’n plek beperk word nie, nie in Salomo se tyd, of in Stefanus se tyd, of selfs in ons tyd nie! Die Here is nie aan ’n plek gebind soos die afgode nie.

God het self gevra: “Die hemel is my troon en die aarde die rusplek vir my voete. Hoe moet die huis dan wees wat julle vir My bou, die plek waar Ek kan woon? Ek het alles gemaak en so het alles ontstaan ...” (Jes. 66:1-2). Dit kan nie. ‘n Huis of woonplek skep die gedagte van tydelikheid. Geen gebou is permanent nie! Die tempel is finaal afgebreek nadat Jesus se liggaam die tempel geword het (Joh. 2:19-21), en ons die Vader in Gees en waarheid kan aanbid (Joh. 4:23-24). Deurdat die Heilige Gees in ons kom woon, word ons liggame die tempel van die Heilige Gees (1 Kor. 7:19). Die gemeente het ook die tempel van die Heilige Gees geword (1 Kor. 3:16-17; 1 Pet. 2:5; Ef. 2:20-22). So het Jesus ‘hierdie heilige plek’ in Jerusalem afgebreek en die gebruike verander wat Moses oorgelewer het.

Die God wat ons aanbid is ‘n lewende God. Al is dit so dat ek en jy Hom ontmoet wanneer ons in die kerk, of enige gebou, ons Bybels lees, ons Hom loof en prys met sang en Hom in geloof in gebed aanroep, sou dit dwaas wees om te dink dat ons God agterlaat wanneer die kerkdeure of enige gebou se deure waar ons in God se Naam vergader, agter ons toegaan. God kan nie toegemaak word in die bladsye van ons Bybels nie. God se lofprysing stop nie wanneer die lied klaar gesing is nie, net so min word God uitgeskakel met ons amen op ons gebede.

Die waarheid is dat die lewe nie in kompartemente opgedeel kan word nie. ‘n Kompartement waar God teenwoordig is en ‘n ander kompartement waar God nie teenwoordig is nie. Daar kan dus nie ‘n sekere standaard of gedrag in die kerk wees, en ‘n ander standaard of gedrag by die werk, skool of waar ookal. God kan nie “uitgenooi” word na sekere plekke en nie na ander nie, God is oral! God hoor nie net sekere woorde wat deur die mens ge-uiter word in Sy Naam nie, Hy hoor álle woorde, selfs dié wat nie in sy Naam gebruik word nie!

Waar staan ek en jy as gelowiges? God het nie ‘n tempel om in te woon, nodig nie. Ons is tempels van God. Ons diens en aanbidding moet vir ons ‘n vreugdevolle handeling wees, maar ons moet toelaat dat die Heilige Gees ons lewe in al sy fasette “in besit neem,” van Maandag tot Sondag, 24/7. Wanneer die lewende Jesus Christus ons lewe vul, sal ons Sy heerlikheid weerspieël in alles wat ons doen en sê. Dan leef óns nie meer nie, maar Christus ín ons: “Of besef julle nie dat julle liggaam ‘n tempel van die Heilige Gees is nie? Julle het die Heilige Gees, wat in julle woon, van God ontvang, en julle behoort nie aan julleself nie: julle is gekoop, en die prys is betaal. Julle moet God dus in julle liggaam verheerlik” (1 Kor. 6:19-20). Ek en jy is onder nuwe Bestuur. God het ons gekoop. Ons kan nie meer maak wat ons wil, dink wat ons wil of sê wat ons wil nie!

“Óf Jesus is die Koning van jou lewe, of iemand anders gaan dit wees” (Donald Coggan).

Gebed: Dankie Here! Wat ‘n voorreg dat U my Koning is. Dit maak my ‘n prins. Dankie dat ek aan ‘n genadige Eienaar behoort. Help my om U in alles te verheerlik en met my hele lewe te dien. Amen.