Gedagte vir Vandag

Dinsdag, 27 September 2022

Koos Espach

Stefanus se toespraak (19)

Die periode van Moses (11)

Ons is kinders van die Lig

Hand. 7:39-41 – “Ons voorvaders wou egter nie na hom luister nie. Hulle het hom verontagsaam en na Egipte terug verlang. Toe het hulle vir Aäron gesê: ‘Maak vir ons gode wat voor ons uit kan trek, want hierdie Moses wat ons uit Egipte uitgelei het – ons weet nie wat van hom geword het nie. Die gevolg was dat hulle destyds ‘n afgodsbeeld gemaak het in die vorm van ‘n kalf en daaraan offers gebring het en feesgevier het tot eer van hulle eie handewerk.”

Vergelyk ook Rom. 1:23 – “In die plek van die heerlikheid van die onverganklike God stel hulle beelde wat lyk soos ‘n verganklike mens of soos voëls of diere of slange.”

Stefanus se toespraak begin van hier af momentum optel. Met die sesde ooreenkoms tussen Moses en Jesus, beskryf Stefanus die ongehoorsaamheid van die volk van God en hulle onwilligheid om die boodskappers van God te ontvang. Aan Moses wou die voorvaders nie gehoorsaam wees nie en hulle het hom verwerp en in hulle harte teruggedraai na Egipte – net so het hulle Jesus en daarmee ook God die Vader verwerp: “Wie My verwerp, verwerp Hom wat My gestuur het” (Luk. 10:16).

Met minagtende verwysing na Moses gee die volk opdrag aan Aäron om vir hulle “gode te maak wat voor hulle kan uittrek, want hulle weet nie wat van hierdie Moses geword het wat hulle uit Egipte uitgelei het nie” (Eks. 32:1). Die Raad het ook vroeër na Jesus verwys as hierdie Jesus van Nasaret (Hand. 6:14). Hulle vra om sigbare gode soos wat in Egipte en die Apisdiens daar aan hulle goed bekend was, aangesien in die Apisdiens ’n bulkalf, simbool van vrugbaarheid, deur die heidene as afgod vereer is. “Daaraan het hulle offers gebring en feesgevier tot eer van hulle eie handewerk,” terwyl Moses juis in hulle belang vir veertig dae en nagte, die lewende woorde van God op die berg Sinai in ontvangs geneem het (Eks. 24:18).

Die Israeliete het hierdeur, net soos die heidene, die heerlikheid van die onverganklike God verruil vir die beeld van ’n dier, (vgl. Rom 1:23). Hulle het die kalf aanbid en hulle vreugde oor die werke van hulle eie handewerk, daarin gevind, terwyl hulle nie besef het dat dit God alleen is wat die ware vreugde kan gee nie. “Om God te eer en te dank” (Rom. 1:21), is die wese van die ware verhouding met Hom. Die mens hou homself egter besig om homself die middelpunt van sy bestaan te maak en raak verstrik aan die leuen. Alles draai rondom hom en hy het selfs so ver gegaan om “in die plek van die heerlikheid van die onverganklike God, beelde wat lyk soos ‘n verganklike mens of soos voëls of diere of slange,” te skep – die mens-godjie op sy eie troontjie! Maar, “die Here ken die gedagtes van die mens en weet dit beteken niks” (Ps. 94:11).

Sonder om dit soms te besef, soek die mens die “goeie lewe” dáár waar dit nie te vinde is nie. Dis asof die mens die duisternis probeer ontvlug deur in dieper duisternis in te gaan. Satan en sy bose magte se hoofdoel is om ‘n mens buite die ligkring van God se genade te kry en as hy eers sy voet in die deur gekry het, hou hy nie op met sy pogings totdat ek en jy onsself saam met satan in die donkerte van sonde bevind nie. Elkeen van ons moet egter vir onsself vra of ons werklik ’n volgeling van Jesus Christus is? Want om die Here se ligglans in ons lewe te ervaar moet ek en jy Jesus ken en liefhê. As ons deur die Gees gelei word om te sê: “Ja Here, ek het U waarlik lief met alles wat in my is,” dan skenk Hy die Lig wat lewe gee!

Wat beteken dit vir my en jou as ons die Lig het wat lewe gee? Dit beteken ons is kinders van die Lig. Iets van God se Lig moet nou deurbreek in ons lewe, in ons gedagtes, in ons beplanning, in ons besluite en ons dade. Ek en jy moet God kans gee om werklik God te wees en nie ‘n God wees wat óns van Hom wil maak nie, ‘n God wat ons heel gerieflik “tot eer van ons eie handewerk” kan rondskuif nie.

Hoe skyn ons ligte om die donkerte van die mense wat die Here oor ons pad stuur, te verlig? Hoe reageer ons wanneer die besige winkel assistent ’n fout maak; ‘n kelner verkeerde of koue kos bring; as werkgewer ons werknemers behandel en omgekeerd; teenoor die verkeersman wat ons stop; in die kantoor, kombuis, klaskamer, myn – ja, oral waar ons ons bevind. Maak ek tyd vir my gesin? Kortom: “Is ek en jy ligmense? Skyn God deur ons?” Ons lig is moontlik die enigste Bybel wat baie mense ooit sal lees!

“Wie een keer in Jesus Christus die spieëlbeeld van God se Vaderhart gesien het, kyk vir die res van sy lewe met nuwe oë na die wêreld” (Martin Luther).

Gebed: Here, hoe kan ek U weerkaats as my gesig nie na U gedraai is nie? Hoe laai ek my geestelike batterye sodat ek as ligdraer vir U kan skyn? Help my asseblief om ‘n lig vir ander te wees sonder om self in die lig te staan. Laat U lig in my hart skyn om my te verlig deur die kennis en insig van U Woord en die heerlikheid van God. Help my om U hoop en lewe en lig uit te dra in die wêreld! Ek wil getrou wees aan U opdrag. Amen.