Gedagte vir Vandag

Donderdag, 13 Januarie 2022

Koos Espach

Pilatus lewer Jesus oor om gekruisig te word (7)

Ons kroon in Christus

Joh. 19:13-14 – “Toe Pilatus dit alles hoor, het hy vir Jesus buitentoe gebring en op die regbank gaan sit op die plek wat Klipterras genoem word, in Hebreeus Gabbata. Dit was die voorbereiding vir die paasfees, en dit was omtrent sesuur die môre. Hy sê toe vir die Jode: ‘Hier is julle koning!”

Vergelyk ook die Apostoliese Geloofsbelydenes: “Ek glo in God die Vader, die Almagtige, die Skepper van hemel en aarde; en in Jesus Christus sy eniggebore Seun, onse Here; wat ontvang is van die Heilige Gees, gebore uit die maagd Maria; wat gely het onder Pontius Pilatus, gekruisig ...”

“Omtrent sesuur die môre gaan sit Pilatus op die regbank” om die oordeel oor Jesus uit te spreek. Die Jode verwag die vonnis, maar hulle word nog eens deur Pilatus uitgetart deur na Jesus te verwys as hulle koning. As hy maar net besef het dat hy volgens God se raadsplan optree en dit tot uitvoer bring. Dit is juis die “Koning van die Jode”, in die sin van “die Messias”, dat Jesus moet sterwe.

Pilatus gee toe aan die eis van die Jode sonder ‘n behoorlike verhoor, geen ondervraging van getuies of die aanhoor van die verdediging nie, selfs nie die uitspreek van ’n vonnis nie. Die vonnis word veronderstel wanneer Pilatus Jesus oorlewer aan die Jode. So word Jood en Romein, saam verantwoordelik vir die verwerping en kruisiging van Hom wat gekom het as die Verlosser van die wêreld. Pilatus gee in en handig Jesus oor om gekruisig te word. In sy vrees en swakheid, liefde vir homself en teen sy beterwete in, speel hy reg in die hande van die Joodse godsdiensleiers en verraai hy ook, net soos Judas en die kerkmense, vir Jesus.

Stephan Joubert skryf dat hierdie gebeure, as Jesus se “afskeidsgeselligheid” gesien kan word – ‘n wrange afskeid want niemand het opgestaan en ‘n gloeiende toespraak gelewer soos wanneer iemand byvoorbeeld, na jare se diens, by die werk aftree nie. Geen woord is gerep oor die menigte siekes wat Hy genees het nie, wonderwerke wat Hy gedoen het en mense se lewens wat verander is deur Sy kragtige preke oor die koninkryk van God nie. Al wat in Jesus se ore weerklink het is die “afskeidswoorde” van Sy volk: “Kruisig Hom, Kruisig Hom!”

Al Jesus se dissipels het geskitter in hulle afwesigheid by Sy “afskeid.” Selfs die menigte wat die afgelope drie jaar Hom gevolg het en ooggetuies was van Sy werk hier op aarde, het nou omgeswaai en sing saam in die “Kruisig Hom” koor. Die “hoofspeler” by hierdie geleentheid, Pontius Pilatus, wou nog keer, maar moes ook uiteindelik bes gee. Jesus, die Eregas by die geleentheid, moes stilswyend toekyk en luister wat die mense van Hom dink. Op die ou end was daar nie plek vir God in hulle wêreld nie, net ‘n houtkruis by Golgota, buite die stad. Dit is waar hulle God wil hê, weg van hulle af, eenkant en uit hulle pad uit, met spykers wat Sy hande en voete deurboor.

Sondag na Sondag met die opsê van die “Apostoliese Geloofsbelydenis,” veral die gedeelte, “... wat gely het onder Pontius Pilatus ... ”, word alle Christelike kerke opnuut bewus van die splinter in Pilatus se oog en miskien merk ons nie die balk in ons eie oog nie (Matt. 6:3). Wanneer ons in sy skoene staan, besef ons dalk nie die diepte van ons eie menslike ellende en skuld oor die verkeerde keuses wat ons wéét, ons gemaak het nie. Saamgetrek met Pilatus, die Joodse volk, hulle godsdienstige leiers, die heidene en hulle leiers, is ons almal tot vandag toe, net soos Judas, Jesus se verraaiers en aandadig aan Sy kruisiging.

Merkwaardig! Pilatus se naam verteenwoordig ons in ons Geloofsbelydenis as ‘n ewige herinnering aan ons aandeel in die verhaal van Jesus. Sy naam bly behoue in die belydenis van die kerk as ‘n stuk kritiek op ons, ‘n stuk ontmaskering, ‘n stuk ontbloting, van wie ons waarlik is en wat ons waarlik bedink en doen, selfs in ons beste oomblikke. Maar, ek en jy kan die onaangename afskeid van Jesus verander. Ons kan nou wel nie vir Hom ‘n beter afskeid reël nie, maar ons kan vir Hom elke dag ‘n feestelike ontvangs gee. Ons hoef nie net Sondae die Geloofsbelydenis op te sê nie, maar elke dag. Jesus moet elke dag die ereplek in my en jou lewe kry. Ons kan in oorwinning leef. Die waarheid in Christus Jesus maak ons vry om voluit as oorwinnaars te leef. “Ek en jy is kinders van God en kan die sondige wêreld oorwin” (1 Joh. 5:4).

“Die sondaar word vir ewig vrygespreek van elke letsel van die sonde, terwyl die Seun van God vir altyd die letsels dra van die offer wat Hy daarvoor moes bring” (Richard Halverson).

Gebed: Jesus, ek is só jammer dat ek ook aandadig was aan U kruisiging. Ek is deel van die wêreld wat U nie erken het nie, deel van U eie mense wat U nie aangeneem het nie. Maar ... dankie dat ek vandag deel kan wees van dié wat U aangeneem het; dié wat in U glo, dié wat U die reg gegee het om ‘n kind van God te word (Joh. 1:10-12). Dankie vir die genade dat ek U elke dag in my lewe kan verwelkom. Amen.