Gedagte vir Vandag

Dinsdag, 14 September 2021

Koos Espach

Jesus word in Betanië gesalf (1)

Buitensporige liefde

Matt. 26:6 – “Terwyl Jesus in Betanië in die huis van Simon die melaatse aan tafel was, het ‘n vrou by Jesus gekom met ‘n albaste fles baie kosbare reukolie en dit op sy kop uitgegiet.”

Vergelyk ook Joh. 12:1-3 – “Ses dae voor die paasfees het Jesus na Betanië toe gekom, waar Lasarus wat Hy uit die dood opgewek het, gewoon het. Daar het hulle vir Jesus ‘n ete gegee. Marta het bedien, en Lasarus was een van dié wat saam met Hom aan tafel was. Toe het Maria ‘n halfliter egte, baie duur nardusolie gebring en dit op Jesus se voete uitgegiet en sy voete met haar hare afgedroog. Die hele huis is deurtrek met die geur van die reukolie.”

Ter inleiding is dit belangrik om op die volgende te let: Die gebeure waarvan Matteus in Matt. 26:6-13 skryf, word aanvaar as die parallel van die salwing wat beskryf word in Johannes 12:1-8 en Markus 14:3-9. Daar is wel opvallende verskille in sekere van die besonderhede. Markus en Matteus vertel dat die maaltyd plaasgevind het in die huis van Simon, ‘n melaatse wat deur Jesus gesond gemaak is, terwyl Johannes nie sê in wie se huis dit was nie, maar tog die indruk wek dat dit by Lasarus en sy susters Marta en Maria moes gewees het. Matteus en Markus skryf dat Jesus se kop gesalf is terwyl Johannes verwys na Jesus se voete. Tog is die ooreenkomste in die verhale sterker as die verskille en blyk dit dieselfde salwing te wees.

Terwyl die volksleiers vergader en beplan om Jesus gevange te neem, gaan Hy tuis by Sy vriende in Betanië naby Jerusalem, waar hulle vir Hom as eregas, ’n aandete voorberei het. In die huis van Kajafas word Sy moord beplan, in Simon se huis word Jesus gesalf – verskriklike kontras. Destyds het mense nie aan tafel gesit en eet soos ons vandag doen nie, maar hulle het by die tafel gelê en eet, met hul voete weg van die tafel af. Gedurende die maaltyd, doen Maria, (volgens Johannes), ’n daad van volstrekte selfverloëning en groot liefde om Jesus te vereer op die uitnemendste wyse wat sy as vrou kan bedink. Sy gebruik ’n ruim hoeveelheid baie kosbare nardusolie wat bekend was vir sy welriekende geur, en giet dit sonder terughouding uit om Jesus te huldig. Dit was die gebruik om ’n eregas se kop met reukolie te salf (Ps. 23:5), maar Maria bewys aan Jesus die hoogste eer, en uit tere liefde doen sy ‘n ongewone ding deur dit “op Jesus se voete uit te giet en sy voete met haar hare af te droog.”

Maria se ruimhartigheid kos baie duur, maar sy wys dat liefde vir Jesus, nie die kostes bereken nie. Haar liefde en geloof is impulsief, dit hou nie terug nie, spaar nie ‘n bietjie vir later nie. Sy gee alles en breek selfs die fles om die laaste bietjie uit te skep (Mark. 14:3b), in ‘n sekere sin roekeloos. Opregte liefde ken nie ‘n ander manier nie. Liefde soek nie sy eie belang nie, dit gee roekeloos, alles wat kosbaar is!

Daar word vertel van ‘n jong getroude paartjie wat dit nie breed gehad het nie. Hulle wou egter vir mekaar tydens Kersfees geskenke gee. Hy het besluit om vir haar ‘n stel duur kammetjies te koop vir haar kosbare pragtige lang hare. Sy het vir hom ‘n ketting vir ‘n kosbare sakhorlosie wat sy pa aan hom gegee het op sy sterfbed, gaan koop. Oukersaand merk hy dat sy haar hare opgebind het met ‘n kopdoek. Baie opgewonde vra hy haar dat sy haar hare los moet maak sodat sy die kammetjies daarin kan plaas. Blosend sê sy hy moet sy geskenk eers oopmaak. “Liefling, ek het my horlosie verkoop om die kammetjies te koop.” Sy vrou maak die doekie los en sê: “En ek moes my hare aan ‘n pruikwinkel verkoop om die ketting te kon koop.” Hulle het vir mekaar gegee alles wat daar was om te gee. Opregte liefde ken nie ‘n ander manier nie. Liefde soek nie sy eie belang nie, dit gee roekeloos, alles wat kosbaar is!

Gelukkig is Maria se ruimhartige en spontane handeling nie iets wat ons moet najaag sodat ons die Here se guns kan wen of in Sy goeie boekies kan kom nie. Geloof en liefde vir die Here gaan nie oor iets wat ons moet dóén sodat die Here weer in ruil daarvoor, iets vir ons kan doen nie. Nee, dit gaan oor wat Jesus reeds vir ons gedoen het sonder dat ons ‘n vinger verroer het. Ware geloof in Hom is ‘n vertroue wat groei in ons wanneer ons besef wat Hy vir ons gedoen het. Maria het spaarsamigheid oor die hoof gesien en roekeloos haar geld spandeer. Miskien is dit nodig dat ons, veral ons mans, ook soos Maria met ons hart sal dink. Dit is nou die aangewese tyd om die “fles” van ons lewe te breek, om op te hou soek na selfbevrediging en ons lewe voor Jesus uit te giet. Ons Heer vra of ek en jy bereid is, met Sy offerande in gedagte wat Hy om ons ontwil volmaak afgehandel het, uit liefde en dankbaarheid vir Hom sal doen?

“Geen opoffering kan te groot wees om te maak vir Hom wat Sy lewe vir my gegee het nie” (C.T. Studd).

Gebed: Here help my om te gee sonder bymotiewe of verborge eiebelang. Ek glo nie in U omdat dit iets vir my in die sak kan bring nie, maar omdat ek aangeraak is deur U onbaatsugtige liefde deur U alles, vir my te gee, selfs U lewe. Maak daarom ‘n soort roekeloosheid in my wakker sodat ek ook opofferend sal gee en gee totdat ek my alles vir U gegee het, uit dankbaarheid vir dít wat U reeds volkome vir my gedoen het. Amen.