Gedagte vir Vandag

Donderdag, 2 September 2021

Koos Espach

Jesus se vyfde toespraak: Sy laaste gesprek met die dissipels op die Olyfberg (37)

Die profetiese rede: die laaste oordeel (2)

Mens vir ander mense

Matt. 25:34-39 – “Dan sal die Koning vir dié aan sy regterkant sê: ‘Kom, julle wat deur my Vader geseën is! Die koninkryk is van die skepping van die wêreld af vir julle voorberei. Neem dit as erfenis in besit, want Ek was honger, en julle het My iets gegee om te eet; Ek was dors, en julle het My iets gegee om te drink; Ek was ‘n vreemdeling, en julle het My gehuisves; Ek was sonder klere, en julle het vir My klere gegee; siek, en julle het My verpleeg; in die tronk, en julle het My besoek.’ Dan sal dié wat die wil van God gedoen het, Hom vra: ‘Here, wanneer het ons U honger gesien en U gevoed, of dors en U iets gegee om te drink? En wanneer het ons U ‘n vreemdeling gesien en U gehuisves, of sonder klere, en vir U klere gegee? Wanneer het ons U siek gesien of in die tronk en U besoek?”

Jesus spoor die dissipels en Sy volgelinge nou tot barmhartigheid aan deur die gelykenis as ’n beskrywing van die laaste oordeel te gebruik. Dit is een ding om te weet dat ons gereed moet wees om die Here te ontmoet, maar hoe doen ons dit? As die hemelse Koning onverwags, ontydig en sonder ’n voorspelbare patroon sal kom, is daar dan enigsins ’n manier hoe ek en jy onsself kan voorberei sodat ons gereed kan wees?

Op hierdie vrae wil Jesus vir ons die antwoord bied. Dit gaan hier oor die manier waarop ons voorbereid moet wees. Die komende Koning Jesus ontmoet ons nou reeds hier, in die hede op verskillende maniere. Op Sy koninklike troon ontmoet Hy ons in die basiese nood en behoeftes van ons medemens. Ons dade, “dié wat die wil van God gedoen het,” is van beslissende erns vir ons en antwoord of ons aktief besig is deur getrou God en ons medemens in liefde te dien.

Ons kan nie net ledige ontvangers wees van die genade van God nie. Ons verhouding met God, ons dissipelskap van Jesus, ons bekering, moet op konkrete maniere deurgevoer word ná of tót ons medemens. Almal in die wêreld moet weet dat God Hom in oneindige liefde in sy Seun Jesus Christus neergebuig het na die totale mensdom in nood.

Ons goeie dade moet egter nie verstaan word as ’n manier om ons saligheid te verdien nie. Ons saligheid kan nie verdien word nie. Dit ontvang ons as genadegeskenk deur geloof en op grond van die soenverdienste van Jesus Christus. Koninkrykskinders is elke dag in Jesus, ‘n mens vir ander mense. As ons Redder en Koning, vra Hy dat ons as Sy volgelinge, Sy voorbeeld sal volg en sal antwoord op Sy liefde, en mens vir ander te wees met liefde en genade oor alle politieke, ekonomiese, nasionale en kerklike grense heen.

Ons goeie dade is ook nie moeilik uitvoerbaar nie. Die dinge wat Jesus uitkies is maklik om te doen – honger mens kos gee; iemand wat dors is iets te drinke gee; gasvry wees teenoor vreemdelinge; ‘n sieke opbeur; ‘n gevangene in die tronk besoek …! Alles dinge wat enigeen kan doen vir mense wat ons pad daagliks kruis. In die hemel gaan ons God vir ewig dien. Ons kan nou al op daardie ewige diens voorberei deur op aarde te oefen. “Lê jou daarop toe om jou tot beskikking van God te stel as ‘n arbeider … wat hom vir sy werk nie hoef te skaam nie …” (2 Tim. 2:15).

Jesus, voor wie elke knie sal buig as Koning, is anders as die regeerders van hierdie wêreld. Hy het nie gekom om gedien te word nie, maar om te dien. In selflose liefde het Hy Homself weggegee aan ander. Hy was meer op die markplein van die wêreld as in die sinagoge (die kerk). Hier het Hy Hom ontferm oor siekes, hongeriges, blindes, kreupeles, verstotelinge, tollenaars en prostitute. Oor volksgrense heen het Hy Hom op die wêreld gerig as Verlosser.

Met die wederkoms sal Jesus skeiding maak tussen die skape en die bokke. Die skape wat die koninkryk binnegaan is hulle wat in die nood van die wêreld, vir Jesus herken het. Meer as net die medegelowiges het hulle ook alle mense in nood gesien as die potensiële broers en susters van die Here. Die maatstaf is ‘n leefstyl van genadig wees en wat soos Jesus, werk om die wêreld ‘n beter plek te maak vir almal om in te leef. Ons doen dit nie om iets te verdien nie maar uit dankbaarheid vir die eie genade reeds aan ons bewys. Daarom sal ons ook verbaas staan en wonder “wanneer ons al hierdie dinge gedoen het” dat Jesus aan ons die erfenis van die koninkryk skenk, “die koninkryk wat van die skepping van die wêreld af vir ons voorberei is.” Die vraag is natuurlik of ons kwalifiseer as daardie “mens vir ander mense” in Jesus se Naam? Deur God se genade is ons dan seker “deel van hulle wat deur ons Vader geseën is en kan ons dan die koninkryk as erfenis in besit neem.”

“Om jammer te voel is menslik, maar om barmhartigheid te bewys, is goddelik” (Heinrich Zscohokke).

Gebed: Here, dankie vir al die dinge wat U deur genade elke dag vir my gee: gesondheid, lewenskrag, kos en klere, lewensvreugde en om lief te wees vir mense. Ag Here, dan praat ek nie eers van al die dinge van die natuur wat ek kan geniet nie. Dankie dat ek kan sien, kan hoor en lag en kan deel wees van al die mooi van die lewe. Here, U is so goed vir my dat ek nie anders kan as om U met my dankies te oorweldig nie. Maar Here, dan dink ek met hartseer aan hulle wat nie so gelukkig is nie. Help my om juis deur my dankbaarheid, ‘n mens vir ander mense te wees, U voorbeeld te volg en getrou my medemens te dien, sonder om enige verdienstelikheid daarin te sien. Amen.