Gedagte vir Vandag
JESUS SE EERSTE TOESPRAAK : DIE BERGREDE – DIE GESEËNDES!
(Matt. 5-7)
AGSTE SALIGSPREKING (3) : GELOWIGES IS GEFOKUS OP JESUS SE TOEKOMSBELOFTES!
Matt. 5:10-12 – “Geseënd is dié wat vervolg word omdat hulle doen wat reg is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel. Geseënd is julle wanneer die mense julle ter wille van My beledig en vervolg en valslik al wat sleg is van julle sê. Wees bly en verheug, want jul loon is groot in die hemel. Hulle het immers die profete voor julle net so vervolg.”
Vergelyk ook 1 Pet. 4:14 – “Geseënd is julle wanneer julle beledig word ter wille van die Naam van Christus. Dit is ‘n bewys dat die Gees van heerlikheid, die Gees van God, op julle bly.”
Jesus lewer volgens Matteus, Sy eerste van vyf toesprake aan ‘n menigte mense wat uit verskeie plekke (Matt. 4:25) Hom begin volg het. Toe Hy begin het met Sy aardse optrede was die tema van Sy preek dat “mense hulle moet bekeer want die koninkryk van die hemel het naby gekom” (Matt 4:17). Hier teen die berg langs die See van Galilea, het Hy die Bergpreek begin met agt Saligsprekinge waarmee Hy nou afsluit. Vir die menigte luisteraars, was dit seker nie maklik om hierdie “nuwe geloof”, wat soos ‘n magtige golf oor die destydse bekende wêreld gespoel het, te verstaan en te aanvaar nie. Want, indien hulle hulself bekeer en hierdie geloof in Jesus aanneem, gaan Christenskap ontwrigting en lyding op bykans elke terrein van hulle lewe beteken. Hulle sou moes kies of hulle lojaal teenoor die wêreld, of teenoor Christus sou wees.
Maar daardie luisteraars van destyds en ook ons vandag, het gehoor Jesus sluit Sy Saligsprekinge af met dieselfde belofte as die eerste: “want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel.” Hy het die sirkel van Saligsprekinge voltooi en kon vir Sy volgelinge ‘n hemelse rykdom aanbied. Net Hy kon dit doen omdat Hy die Enigste is wat al aan die anderkant was en weet wat daar wag vir God se huisgesin.
Hulle wat alles verloor het as gevolg van hulle lojaliteit aan Jesus, het baie meer ontvang. Die vervolgers kan maar alles in die stryd werp om alles te steel en te verower van gelowiges, hulle sal nóóit slaag om die hemel van die gelowiges in Christus, weg te neem nie. Paulus bevestig dit ook: “Ons is erfgename saam met Christus. Aangesien ons deel het aan Sy lyding, sal ons ook deel hê aan Sy heerlikheid” (Rom. 8:17b).
Gelowiges se oë is gevestig op God se toekomsbelofte, nie op korttermyn resultate nie. Ons kyk verby “die profete wat voor ons vervolg is.” Hulle wat doodgemartel is, bespotting en lyfstraf verduur het, gevangenskap, gestenig, in stukke gesaag (Jesaja), met die swaard vermoor (Heb. 11:36-37). Selfs hulle wat huidiglik steeds ly in hierdie deurmekaar wêreld omdat hulle Christene is. Die Hebreërskrywer sluit hoofstuk 11 af oor Bybelse geloofshelde met die veelseggende stelling dat al die helde oor wie soveel lof betuig kon word, tog nie die belofte van God volledig in besit geneem het nie. Die belofte is egter ‘n éwige erfenis. God het vir ons iets beters beloof.
Arbeiders in diens van die Here verskil van mekaar in oorleg en opdrag, maar saam werk ons vir dieselfde groot saak, naamlik die koninkryk van God. Tog maak ons soveel menslike foute: Ons beoordeel mekaar dikwels op die uiterlike en menslike vlak; ons kyk na geografiese afkoms of bloedlyn. Ons plaas mense in groepe op grond van uiterlike of ander gewoontes en volgens my keuse en mý keurlysie, en dit bring dan ook skeiding. Dit veroorsaak konflik, dit maak dat mense soortgenote opsoek – dié wat soos ek is en lyk.
Ons moet leer om met heeltemal ander oë na mekaar te kyk, ‘n Jesus gesindheid openbaar. Nie uit watter volk kom hy nie, maar uit watter Bron drink hy? Nie watter familiebloed stroom deur sy are nie, maar watter Water stroom deur sy lewe? Nie hoe lyk sy uiterlike nie, maar is hy ‘n kanaal van die Gees? En dan kom daar ware herkenning, dán vind ons mekaar by die gesamentlike Bron waar geen onderskeid is nie: Jesus Christus.
Jesus se mense dra kelnerklere en meestal is die fooitjies maar karig, soms selfs snedige aanmerkings, maar maak nie saak nie. Ons staan in diens van Jesus in ‘n stukkende wêreld. Niemand ly egter tevergeefs vir Christus nie en ons kan hierdie lyding alleen verduur wanneer ons deur die Heilige Gees besiel en ondersteun word. Daarom word ons saamgebind deur gemeenskaplike blydskap en aangespoor om elkeen op sy eie terrein getrou aan die werk te bly. In die proses saai sommige en ander oes, tog bly dit dieselfde oes van die Here. Nadat ons geluister het na die stem van die Heilige Gees, kan ons saam met Paulus bely: “Ek is oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie” (Rom. 8:18).
“The way to heaven is by way of thorns and blood” (Thomas Watson)
Gebed: Dankie God van hemel en aarde, dat ek kan vashou aan ‘n belofte wat ewigheidswaarde het. Dankie Jesus dat ek ‘n lewe saam met U kan hê al is dit nie ‘n probleemlose aardse lewe nie. U maak die lewe vir my egter ‘n oorwinning oor my probleme. Dankie Heilige Gees dat U by my is, nie om my van ‘n gemaklike lewe te verseker nie, maar juis om my in moeilike tye by te staan. Maak my betrokke in U saailand, maak my gewillig om sonder murmurering onder die kruis in te buk wat U my oplê en dit met ‘n dankbare hart agter ons groot Kruisdraer aan te dra. Amen.