E-Kerk : Gedagte vir Vandag

DIE HEERLIKHEID WAT KOM (1) – DIE GEES BRING TROOS!

Rom. 8:18 – “Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.”

Vergelyk ook 2 Kor. 4:16-17 – “Om hierdie rede word ons nie moedeloos nie. Al is ons uiterlik besig om te vergaan, innerlik word ons van dag tot dag vernuwe. Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ‘n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly.”

Die mens se plek in die skepping is merkwaardig. Ons leef in die teenwoordige tyd van ons aardse bedeling en hierdie teenwoordige tyd behels die feit dat ons gebore is ná die sondeval van Adam en Eva, en nóú leef voor die hemel wat gaan aanbreek – tussen die aarde wat was, en die hemel wat kom. Al is ons gelowiges deur Christus van die vloek van die sonde en dood verlos, is ons gedurende ons aardse lewe nog steeds onderworpe aan die gevolge van die sonde, met name, aan lyding en dood. Ons lewe op ‘n aarde wat swaar dra aan sy verlede, wat volgens menigte mense se oordeel, in elke opsig gebroke is, wat verskeurd is, en die mense wat daarop woon, stukkend is.

Dit is ‘n aarde vol dorings, distels, oorstromings, hongersnood, hartseer, kommer, en die dood. ‘n Aarde waar ons bekommerd is oor môre, waarin baie bekommerd is of daar môre iets gaan wees om te eet of te drink, bekommerd is oor ons kinders, wat van hulle gaan word en of hulle veilig is. Ons lewe op ‘n aarde waar tyd so ongelooflik belangrik is, “‘n tyd is om gebore te word, en om te sterwe, ‘n tyd om te huil, en ‘n tyd om te lag, en ‘n tyd om van blydskap te dans, ‘n tyd om te omhels of van omhelsing weg te bly” (Pred. 3). Elke mens ken droefheid en pyn, maar die Here het vir ons die Gees, die Trooster, gestuur om gebrokenes van hart te heel, al die wonde te verbind van almal met swak gemoedere en ‘n nuwe dag te beloof.

Daar is baie mense wat trane stort met hul oë, maar nie met hul harte nie, mense wat treur oor die gevolge van hul sondes maar wat nie ‘n duit omgee wat God daaroor dink nie. (Laat dit tog nie een van ons wees nie.) Het jy al getreur oor jou sondes? Het jy al soos die sondige vrou van Luk. 7:37 só gehuil oor jou sondes dat jou trane op Jesus se voete val? Was jy al bedroef soos die tollenaar en by God gepleit dat Hy jou as sondaar, genadig moet wees? Het jy al op ‘n plek in jou lewe gekom waar jy voel jy soos die verlore seun van Luk. 14:19 nie werd is om mens te wees nie? Of dalk soos Petrus wat bitterlik gehuil het omdat hy Jesus verloën het? (Matt. 26:75; Mark. 14:72).

Indien jou antwoorde op bogenoemde vrae positief is, sê Dawid dan in Ps. 30:6, dat dit gisteraand se trane was. Vandag kan jy weer lag. Jesus is die rede daarvoor. “Die lyding wat ons nou moet verduur”, het ons by die Gees van God, ons Trooster, uitgebring! Ons het soos die verlore seun vertroosting in God se omhelsing gevind. Hy het ons kom toevou met Jesus se kruisliefde! Daarom is dit ons eie keuse of ons gelukkig wil wees om ons hartseer na God toe te bring, of eerder ons vertroosting by iemand of iets anders of op ‘n ander plek te gaan soek, “dit weeg nie op teenoor die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie.” Is dit nie maar beter om positief oor ons ellendes te reageer nie en dit aan God oorlaat om ons te vertroos nie? God vertroos Sy kinders wanneer ons na Hom soek. Hy stel ons nooit teleur nie want “Hy is naby die gebrokenes, Hy help die moedeloses” (Ps. 34:19).

Wanneer ons deur siekte, dood of watter sonde ookal, gelouter word, is daar vertroosting by die Gees. Hy help ons wanneer ons treur en daarby moet ons onthou: Die kruisprys is vir ons as sondaarmense die grootste troos. Ons is vir ewig van sondeskuld verlos. Daarom kan ons juigend te midde van soveel ellende om ons daaglikse lewensbestaan, onder die warmte van God met ‘n glimlag leef. “Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ‘n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly.”

Wanneer ons swaarkry terwyl ons dissipels van Jesus wil wees en soms wonder of die prys wat ons daarvoor moet betaal, nie dalk te hoog is nie, is dit nodig om stil te raak en te dink. Neem ‘n oomblik om na te dink oor die prys wat God gewillig was om te betaal om ons te red!! Dan kan ons saam met Paulus bly wees – “Ek is nou bly oor al die lyding wat ek ter wille van julle moet verduur, want die vervolging van Christus het nog nie geëindig nie. Ek verduur my deel daarvan ter wille van Sy liggaam, die kerk” (Kol. 1:24). Ons as gelowiges in Christus, besit iets wat die ongelowige wêreld nie het nie en ook nie ken nie. Die wêreld verstaan nie hierdie spesiale liefde van God vir ons as Sy kinders nie – “God het die wêreld so lief gehad dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê” (Joh. 3:16).

In swaarkry tye vang ek myself ook dat ek net vaskyk in die krisis hier voor my. Dis asof ek dan nie lekker kan dink of onthou van God se beloftes nie. Op my eie probeer ek daardeur worstel. God belowe so baie dinge vir ons, maar ons mis dit, want ons ken nie God se Woord nie, en indien ons dit ken, pas ons dit nie toe nie. Wanneer ons ’n opdraend slaan, sukkel ons om staande te bly, omdat ons dit belofteloos en alleen probeer uitswoeg. Wanneer ons egter weet dat daar al langs die pad vir ons ’n belofte van God is, kan ons juis daaraan vashou en kan ons as oorwinnaars anderkant uitkom.

Die keuse lê by elke mens. Al wat Jesus vra is dat ons ons lewe vir Hom moet gee. Wees Godsdienstig en Godvrugtig. “God het ons die voorreg gegee om Christus te dien, nie alleen deur in Hom te glo nie, maar ook deur vir Hom te ly” (Fil. 1:29). Die wêreld kan maar alles in die stryd werp om alles te steel en te verower van ons gelowiges, hulle sal nooit slaag om die hemel van ons af weg te neem nie. “Ons is erfgename saam met Christus. Aangesien ons deel het aan Sy lyding, sal ons ook deel hê aan Sy heerlikheid” (Rom. 8:17b). Gelowiges se oë is gevestig op God se toekomsbelofte, nie op korttermyn resultate nie. Die lewe kry dan sin en betekenis, met sy soet en suur, hartseer en trane. Ons is nou in genadetyd, God se tyd, om te verseker dat ons die “voleinding daarvan bereik” (Heb. 11:40).

“Die Christendom ken geen waarheid wat nie uit die Heilige Gees gebore word nie” (Phillip Brooks).

Gebed: Hemel Vader, soms voel ek plat geslaan en wil moedeloosheid, beheer van my neem. Dit is dán wanneer U my weer op my knieë bring, die beste plek om te wees om met U te kan praat en na U te luister. Dankie dat ek dan kan opkyk na U toe en kan straal van blydskap want U vertroos my eerder as om my te verstoot. Help my om passievol aan U vas te klou. Amen.