E-Kerk - Gedagte vir Vandag
Week 6 – Dissipelskap is nie so duur soos jy dink nie .... dis duurder! (1)
Markus 10:17-30 – “Net toe Jesus uit die huis uitkom om verder te gaan, kom daar iemand aangehardloop. Hy val toe voor Hom op sy knieë en vra Hom: ‘Goeie Leermeester, wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry?”
Vergelyk ook Matt 6:24b – “Julle kan nie God én Mammon dien nie.”
Iemand wat deel van God se koninkryk wil word, moet bereid wees om geheel en al van God afhanklik te wees. In hierdie sesde en laaste storie van Jesus in ons reeks van “STORIES VIR LEWE”, wil Jesus wys hoe baie besittings kan veroorsaak dat dit moeilik raak vir mense om volkome afhanklik van God te wees.
Anders as die Fariseërs en skrifgeleerdes kom ‘n ryk jongman na Jesus en probeer nie om Jesus met strikvrae vas te vra nie. Hy kom smekend aangehardloop en val op sy knieë voor Jesus neer met ‘n versoek: “Goeie Leermeester, wat moet ek doen om die ewige lewe te verkry?” Sy nood is nie ‘n liggaamlike nie, maar ‘n geestelike. By hom is daar ‘n opregte begeerte om toegang tot God se koninkryk te verkry – “die ewige lewe.” In alle opregtheid wil hy weet watter prestasie hy moet behaal om dít reg te kry.
Volgens die Joodse opvatting was dit noodsaaklik om sekere werke te verrig ter wille van die verkryging van die saligheid. Daarom antwoord Jesus dat wat “gedoen” moet word, voorgeskryf is in die wet van Moses. Jesus hou aan hom die tweede tafel van die gebooie voor. Dit is asof die Here die verhoudinge in die huisgesin, die hegtheid van die huwelik en die gesag van die ouers wil stel as die arms wat die onderhouding van die ander gebooie insluit.
Die ryk jongman se besondere toegewydheid het daartoe bygedra dat “Jesus hom liefgekry het” (v 21). Ten spyte van sy nougesette toegewydheid het hy geweet daar is iets wat hy kortgekom het, daarom die vraag. Jesus skok hom egter met die antwoord, Hy ruk eintlik die spreekwoordelike mat onder die jongman uit: “Net een ding kom jy kort. Gaan verkoop alles wat jy het, en gee die geld vir armes, en jy sal ‘n skat in die hemel hê. Kom dan terug en volg My!” (V 21b). Die eis wat Jesus aan hom stel, is dat hy bereid moet wees om van enigiets wat vir hom belangriker is as sy verhouding tot die Here, afstand moet doen.
Jesus se “voorwaarde” was vir hom te hoog – Jesus konfronteer hom met ‘n totaal “ander soort godsdiens.” Hy moet nou ontslae raak van ál sy aardse sekuriteit en dit nét om deel te kan hê aan die koninkryk van God. Hy moes ophou staatmaak op sy eie prestasies – al het hy dit ook hóé goed bedoel. Hy moes leer dat verlossing ‘n geskenk is wat God gee aan dié wat nie net op hulself vertrou nie, maar volledig van Hom afhanklik is.
Die jongman het “geskrik toe hy dit hoor, en het bedruk weggegaan” (v 22). Hy het omgedraai en treurig weggegaan. Sy hardlopende opgewondenheid met sy aankoms, het kontrasterend verander in ‘n wegdrentel met ‘n kop wat laag hang. Sy reaksie verklap wat hy agter sy goeie dade probeer wegsteek het. Hy het nie kans gesien vir Jesus se “elfde gebod” nie. Sy keuse van materiële gemak was hoër as om Jesus se liefde aan hom, te beantwoord. Mammon het hierdie rondte gewen – en ons hoor nooit weer van die ryk jongman nie!
Waar staan ons as gelowiges, sou Jesus ons lewe moes beoordeel en sê daar is “een ding wat jy kortkom”, wat sal dit wees?
“Óf Jesus is die Koning van jou lewe, of iemand anders gaan dit wees” (Donald Coggan).
Gebed: Dankie Here vir die besef dat die belangrikste dinge in die lewe nie dinge is nie. Bevry ons van die vervlietende vermaak wat mammon gee. Bevry ons van die afhanklikheid van die tydelike bevrediging wat in die verganklike dinge van mammon te vinde is. Plaas ons eerder in ‘n verhouding met U onbreekbare liefdesbande. Dit is net U wat blywend kan versadig. Amen.