E-Kerk - Gedagte vir Vandag
GEBEDSVERHORING (2)
Matt 7:7-12 – “Vra, en vir julle sal gegee word; .... (V 9) – “Watter mens onder julle sal vir sy seun ‘n klip gee as hy brood vra, of ‘n slang as hy vis vra? As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee, hoeveel te meer sal julle Vader wat in die hemel is, goeie gawes gee aan dié wat dit van Hom vra?”
Vergelyk ook Luk 11:11 – “Is daar ‘n pa onder julle wat as sy seun vir hom ‘n vis vra, vir hom ‘n slang gee in plaas van die vis? Of as hy ‘n eier vra, vir hom ‘n skerpioen sal gee? As julle wat sleg is, dan weet om vir julle kinders goeie dinge te gee – die Vader in die hemel nog baie meer! Hy sal die Heilige Gees gee vir dié wat vra.”
Ons het gister gehoor dat Jesus se uitnodiging om te vra, te klop en te soek, nie onvoorwaardelik is nie. Hierdie belofte is vir dissipels wat alreeds geleer het om volgens God se wil te vra, vir dissipels wat weet hoe afhanklik hulle van God is. Dit is vir “elkeen” wat dit ernstig bedoel met God en Sy koninkryk!
Elkeen wat aan hierdie vereiste kwalifiseer kan vra, klop en soek en God sal sonder twyfel en sonder uitsondering antwoord op daardie versoek volgens Sy wil, wysheid en liefde. Wat kan nou makliker wees as dit? As God Sy eie Seun aan ons gegee het, sal hy nie alle ander dinge ook gee nie? Want Hy is ons Vader en ons Sy kinders.
Die probleem lê by ons. Ons is baie keer van mening dat Jesus nie antwoord soos ons gevra het nie. Die gevolg? Ons verander Christus se gebedsbeloftes in ons gebedsprobleme. Ons redenasie is dat die Here mos weet wat ons nodig het nog voor ons vra. Ons hoef mos nie te bid daarvoor nie. Grootmense wag mos nie totdat hulle kinders vra vir kos voordat hulle gee nie. Die vraag is egter nie of die Here gereed is om te gee nie, maar of ons gereed is om te vra. Met gebed kry ons nie die oorhand oor God nie maar die oorhand oor onsself om onsself aan Hom te onderwerp, afhanklik van Hom te wees!
Die brood en vis waarna hier verwys word was die stapelvoedsel van die destydse Jode. Dit was nie luukshede nie, net maar die daaglikse basiese lewensmiddele. Ons moet dus bid vir ons daaglikse lewensmiddele, nie vir luukses nie, of ‘n oormaat van dinge nie, maar vir daaglikse behoeftes.
Die gebed vir brood in tye van hongersnood; vir genesing by die bed van siek mense; vir die herstel van ‘n gebroke huwelik; vir vergifnis van familielede wanneer egpare weer wil probeer om hul huweliksbeloftes te laat werk; gebed om vrede; gebed na ‘n verkragting; aanhoudende smeking vir ‘n ander werk nadat iemand afgelê is – dit klink tog alles opreg en onselfsugtig. Dit klink na gebedes wat ‘n liefdevolle Vader, met respek, nie anders kan as om te verhoor nie. Dit is gebede van mense wat “elkeen” dit ernstig bedoel met God en Sy koninkryk! En nogtans gebeur dit nie so nie. Hoe moet ‘n mens dit verwerk? Hoe moet ons dit verstaan? Daar is nie voor die hand liggende verduidelikings op hierdie vrae nie. Die Prediker skrywer sê: “Net so min as wat jy kan verstaan hoe gees en liggaam by mekaar uitkom in die skoot van ‘n swanger vrou, net so min kan jy die werk van God verstaan. Hy doen dit alles” (Pred 11:5)
Jesus tref ook nie ‘n vergelyking met ons hemelse Vader en aardse vaders nie. Jesus sê as "ons wat sleg is dan weet om goeie dinge vir ons kinders te gee, hoeveel te meer sal ons hemelse Vader wat volkome goed is, vir Sy kinders gee wat Hom vra." Volgens Lukas is die “goeie gawes” die gawe van die Heilige Gees. Hier word gepraat van die instandhouding van die nuwe lewe in Christus, die “stapelvoedsel” vir die nuwe lewe in Christus. Die brood en die vis uit die hand van God wat die nuwe lewe in Christus, in ons verwek en voortdurend versterk. Daarvoor moet ons veral bid om die werking van die Heilige Gees wat ons in staat stel om die nuwe lewe in Christus wat ons ontvang het, te leef.
Gebed: “En nou kan ons met vrymoedigheid na God gaan, omdat Hy ons gebede verhoor as ons enigiets volgens sy wil vra. En aangesien ons weet dat Hy ons gebede verhoor as ons iets só vra, weet ons ook dat ons kry wat ons van Hom vra” (1 Joh 5:14-15). En wanneer ons gebede onvervuld terugkeer na ons, sal dit ons nie wegdryf van U af nie Here, maar in groter afhanklikheid voor U laat bly kniel. Amen.