Gedagte vir Vandag

Donderdag, 11 Januarie 2024

Koos Espach

VII.  Paulus se Derde Sendingreis (Hand. 18:23-20:38) 

Hoofstuk 19 – Paulus in Efese

Die oproer in Efese (4)

Die adres van verandering

Hand. 19:30-32 – “Paulus wou self met die skare gaan praat, maar die gelowiges wou hom dit nie toelaat nie. 31 Ook het party van die hoë amptenare van die provinsie Asië wat goedgesind was teenoor Paulus, vir hom ‘n boodskap gestuur om hom te waarsku om nie na die amfiteater toe te gaan nie. 32 Almal het deurmekaar geskreeu, en die hele vergadering was in die war. Die meeste mense het nie geweet hoekom hulle daar bymekaar was nie.”

Intussen is die oproermakers in die amfiteater in ‘n staat van massahisterie. Die doel van hulle geskreeu was om die stadsowerhede te dwing om Paulus en sy genote uit die stad te verdryf. Almal het deurmekaar geskreeu. Onder die dreunsang – “Groot is Artemis van die Efesiërs!” – word die verwarring nog groter. Die majesteit van die groot godin moet beskerm word. Demetrius se vrees dat sy ‘kliënte’ almal Christene gaan word en sy bedryf skade gaan lei, het die skare opgesweep. Hy het geslaag. Hy het die skare oortuig dit gaan oor die eer van hulle godin.

Dit is begryplik dat ’n man soos Paulus sy metgeselle, Gaius en Aristargos, nie in die steek wou laat nie. maar die gelowiges in Efese wat hulle mense geken het, het hom verhinder, soos die Heilige Gees hom vroeër verhinder het om na Efese te gaan (16:6). Uit ’n onverwagte en verrassende oord stuur die Here ’n tweede waarskuwing met ’n boodskapper na Paulus. Sommige hoë amptenare van die Romeinse provinsie Asië wat Paulus goedgesind was, het hom baie ernstig gesmeek om hom nie in die amfiteater te begewe nie. Dit is duidelik ook die werk van die Heilige Gees dat die beskermers van die keiserkultus, hulle oor Paulus bekommer. Hier is die beskermende hand van God oor Sy dienskneg uitgestrek, en Paulus gehoorsaam.

Intussen skets Lukas ’n tipiese Oosterse byeenkoms – die amfiteater het volgeloop. Sommige van die skare het dít en ander dát uitgeskreeu, want die volksvergadering was in verwarring. Hulle weet egter om saam te skreeu, en hulle hét geskreeu. Uiteindelik was daar meer sprekers as hoorders, sou ’n mens kon sê. Die meeste mense wat saamgestroom het, het nie eers geweet wat aan die gang was en waarom hulle bymekaar gekom het nie.

Nou ja, Lukas het destyds nie geweet hierdie tipe betogings sou in die wêreld herhaal word nie. Ons hier in Suid-Afrika het eerstehandse kennis daarvan! Ons ondervind dit feitlik daagliks waar opswepers, skares mense lok om saam met die stroom te gaan. Hulle word selfs met busse aangery om saam te skreeu, meeste van hulle weet nie eens waaroor nie, maar skreeu moet hulle skreeu en dans moet hulle dans. Hulle ontvang darem ‘n skipper en KFC vir hulle moeite. Dit is ook net in Suid-Afrika waar skares dans om te wys hoe kwaad hulle is. Natuurlik dink hulle die toi-toi en bande brand is ‘n baie effektiewe metode om die regering te dwing om na hulle te luister. Ons weet egter, niks bring hierdie regering in beweging nie, selfs as dit handuit ruk en eiendom beskadig word. Die kanse is nul dat iemand vervolg sal word.

Maar genoeg van die negatiewe. Dit is nie aldag maklik om ‘n Christen in sulke omstandighede te wees nie. In die veilige ruimte van die kerk is dit nie juis ‘n probleem nie, maar tussen ongelowiges verander dit in ‘n ander storie. Dan is dit soms nodig vir my en jou om ‘n slag te gaan sit en ons af te vra of ons Christen kan wees op ons eie voorwaardes en maar saam met die skares toi-toi, en of ons eerder kruisdraers wil wees en agter Jesus aanstap (Luk. 14:27). As ons egter te lank sit en wag dat ander mense dinge moet verander, gaan ons regtig ons lewe omsit. Verandering het ‘n nuwe adres: myself! Dit help nie om die heeltyd in die koor van kritici te sing sonder om Jesus te volg soos Hy vereis nie, vereistes wat Hy onder andere, duidelik in Lukas 14:25-33 uitspel.

Christenskap is eksklusief. Ek en jy moet Jesus volg op Sy voorwaardes, of liewer wegbly. Hy alleen is ons Here, Here in die lewe van al God se kinders. Toe die Heilige Gees in ons lewe ‘ingetrek’ het, het Hy die duiwel en al die negatiewe wat saam met hom loop, uit ons harte gegooi. Daar is nie plek vir satan in my en jou harte, in God se aardse tempels nie.

Ons as God se tempels, kán nie verskillende afdelings of kamers hê waar die Heilige Gees en die Bose dieselfde adres deel nie. En ons weet mos, die Bose kom klop gedurig by ons aan om ons so ver te kry om dinge te doen waarvan die Here niks hou nie. Daarom is dit nodig om te midde van ál die negatiewe gemors in ons land, te stry teen die Bose. Ons het gelukkig die groot krag van die Gees tot ons beskikking. Hy stel ons in staat om daarteen te stry, en nee te sê. Elke keer! Jesus vra voltydse dissipels. Dit is natuurlik nie maklik nie, daarom is dit nodig om die prys deeglik te bereken voor ons oorhaastig ja sê. Onthou, die beskermende hand van God is oor ons gelowiges uitgestrek, net soos oor Paulus tydens die oproer in Efese. Ons kan onvoorwaardelik gehoorsaam deur ons lewe elke dag in sy hande te plaas!

“Ons is God se volk, sy kerk. Daarom dink ons anders, praat ons anders, tree ons gans anders op as ander. Ons lewe word nie beheers deur grille en giere nie. Ons staan onder beheer van ‘n nuwe Besturende Direkteur, die Heilige Gees” (Annes Nel).

Gebed: Here, ek het die prys deeglik bereken. Ek sien kans om U op U voorwaardes te volg. Dankie Gees, dat U my ‘n oorwinnaar maak in die stryd teen die Bose. Amen.