Gedagte vir Vandag

Woensdag, 23 Junie 2021

Koos Espach

JESUS ONDERWEG NA SY LYDING, DOOD EN OPSTANDING (113)

(Matt. 16:21–25:46)

Jesus se vyfde toespraak: Ellende-aankondigings teen die skrifgeleerdes en Fariseërs (14)

(Matt. 23:1-36)

Jesus veroordeel huigelary (8)

(Mark. 12:40; Luk. 11:39-42; 20:47)

Jesus ken my en jou!

Matt. 23:29-32 – “Ellende wag vir julle, skrifgeleerdes en Fariseërs, huigelaars! Julle hou die grafte van die profete in stand en versier die gedenkstene van die vromes, en julle sê: ‘As ons in die dae van ons voorvaders gelewe het, sou ons nie medepligtig gewees het aan die vergieting van die bloed van die profete nie. Op dié manier erken julle self dat julle nakomelinge is van die moordenaars van die profete. Gaan maar aan, maak klaar wat julle voorvaders begin het!”

Vergelyk ook Joh. 2:25 – “Jesus het nie nodig gehad dat iemand Hom iets van ‘n mens vertel nie, want Hy het self geweet hoe mense is.”

Vir ‘n sewende keer kondig Jesus ‘n ellende-uitspraak oor die kerkleiers van destyds aan, en dit bereik eintlik ‘n klimaks wanneer Hy hulle brandmerk as “moordenaars van die profete, net soos hulle voorvaders.” Hulle hou wel die grafte van vermoorde profete in stand en probeer vergoed deur vromes se grafte te versier; hulle distansieer hulle wel van die voorgeslagte se gruweldade maar hulle doen in wese dieselfde as hul voorvaders. Die realiteit is dat hulle net op ’n uitwendige wyse reageer, en so teen hulleself getuig dat hulle eerder van die profete se moordenaars afstam as van die regverdiges wat op die profete se boodskap reageer het.

Die profete in die Ou Testament was glad nie gewild nie. As “God se mond” na die volk toe, moes hulle herhaaldelik die Jode herinner dat God met hulle ‘n verhouding wil hê. Maar die Jode se hardkoppige ongehoorsaamheid word deur die geskiedenis van hulle ballingskap voltooi. Al die goedkoop vroomdoenery van die kerkleiers verander niks aan die feit dat hulle die voorvaders se kinders is nie. (Die Joodse gebruik was om die bene van afgestorwenes na ‘n jaar uit die grafkelders te verwyder sodat die grafkelders weer gebruik kon word. Die bene is dan herbegrawe, “gedenkstene opgerig, versier en in stand gehou.”) Ten spyte hiervan, bluf hulle nie vir Jesus nie en “kan hulle maar aangaan en as nakomelinge van moordenaars, klaar maak wat hulle voorvaders begin het”deur die ware Profeet in hulle midde, ‘n paar dae later te vermoor!

Dit is harde woorde dié, amper genadeloos, om die onhoudbaarheid van skynheiligheid uit te wys. En waar dit hier gerig was teen die destydse kerkleiers, het dié woorde universele waarde vir alle gelowiges reg deur die eeue. Daar is min dinge wat so destruktief is vir gemeenskap met God sowel as vir gemeenskap met mekaar, as skynheiligheid. Jesus laat Hom nie imponeer met die wanvoorstellings van mense nie, Hy ken die mens soos dit vir geen mens moontlik is om te ken nie.

Net soos God die kenner is van die harte van mense (1 Kon. 8:39), ken Jesus ook die swakheid en wispelturigheid van die mens. In Sy Goddelike alwetendheid ken Hy die gedagtes, die begeertes en die geheime planne van die mens. Daarom kan niemand Hom met lis uitoorlê of deur vleiery bedrieg nie. Jesus kén mense! “Hy het nie nodig gehad dat iemand Hom iets van ’n mens vertel nie, want Hy het self geweet hoe mense is.”

Mense hou van aksie! Om Jesus te volg moes ’n besondere ervaring gewees het. Hierdie ‘Miracle worker’ wat kos meer maak, lammes laat opstaan, storms laat bedaar, blindes laat sien, moes ‘awesome’ gewees het, en dit is vandag nog so. Mense hou daarvan om op plekke te wees waar dinge gebeur wat die verbeelding aangryp. Mense stroom van een plek na die ander omdat daar dikwels meer aksie is – meer goed wat gebeur, meer ‘lewendig’! ’n Geloof wat aan die gang gehou moet word deur aksie, deur wonders en tekens. Dit is miskien een van die redes waarom baie mense so maklik van kerke verander.

Wanneer Jesus sê Hy ken mense, kyk Hy diep tot in die volgelinghart. Hy kyk deur en verby die uiterlike klere van godsdienstigheid en Hy sien hartsmotiewe raak, want Hy wil nie net gevolg word op grond van dit wat Hy kan doen nie. Hy wil in verhouding wees met my en jou lewe omdat Hy ons ken nog voor ons gebore is (Jer. 1:5). Hy ken ons sit en opstaan, ons gedagtes, ons seer en ons pyn en verlange (Ps. 139). Hy kan elke dag sien waar niemand anders kan sien nie, en luister waar niemand anders kan hoor nie. Hy ken ons beter as wat ek en jy onsself ken. Hy ken al die dae van ons lewe, ook dit wat onbekend voor ons uitgestrek lê. En dit is ’n ongelooflike wete dat Hy ons ken, ’n wete wat ons ontbloot en ontnugter, maar tog ook diep kan troos. God ken my en jou, Hy verstaan ons! Hy gee nooit moed op met ons nie!

’n Ware dissipel en ware geloof is om agter Jesus aan te loop bloot net omdat ons Hom liefhet. ’n Ware gelowige dissipel van Jesus, is iemand wat in hierdie vreemde wêreld vrede vind in die koestering van ’n Goddelike teenwoordigheid, wat met ons in ’n verhouding lewe. Iemand wat in hierdie God se teenwoordigheid vrede vind, selfs al maak dinge nie sin nie en al gebeur dinge nie onmiddellik nie. Vrede in God se teenwoordigheid vind selfs in die stil en donker tye van die lewe plaas. Dit is in dáárdie harte wat Jesus kyk en dit is aan dáárdie harte waaraan Hy Hom verbind – ware gelowiges wat Hom opsoek en dien omdat Hy God is. En dit is dáárdie harte wat God ken, waar God tog ook ons behoeftes raaksien, ons swakheid begryp en wonder bo wonder, wonders in ons lewe doen. Hoe volg ons vir Jesus? Wat sien God as Hy vandag sê: “Ek ken jou”?

“Dit is maklik om eenmalig as bewonderaar waagmoedig agter Jesus aan op die water te loop. Om Hom elke dag as Sy dissipel op droë grond te volg, is ‘n ander storie” (Oswald Chambers).

Gebed: Here, U konfronteer my met my eie menswees. As U só diep kan kyk, wat sien U raak? Wat sien U agter die skerm wat ek opsit? Sien U dalk die geloofsmombakkies wat ek opsit wanneer ek godsdienstig voorkom en selfs gelowig U volg? Wat sien U in my hart, wat is die motief agter die feit dat ek U volg? Hemel Vader, wanneer U my roep om U te volg, weet U daar is geen prestasie wat ek aan U voete kan neerlê nie. U weet dat ek eintlik met leë hande na U toe kom, ‘n sondaarmens met niks om U mee te beïndruk nie want U ken my. Maar dankie dat U selfs in my geval, ‘n wonderteken verrig deur U met my te vermoei. Wanneer ek egter verdwaal op hierdie geloofspad, bring my asseblief terug op U weg. Deurdrenk my lewe met U hemelse Krag. Amen.