Gedagte vir Vandag

19 Mei 2021

Koos Espach

JESUS ONDERWEG NA SY LYDING, DOOD EN OPSTANDING (89)

(Matt. 16:21–25:46)

Jesus se gesag in Jerusalem bevraagteken (35)

(Matt. 21:1–22:46)

Die vraag oor die opstanding uit die dood (1)

(Mark. 12:18-27; Luk. 20:27-40)

God is die Lewe in die “Lewe-bedryf”!

Matt. 22:23-28 – “Op dieselfde dag het daar Sadduseërs by Jesus gekom. Dit is hulle wat beweer dat daar nie ‘n opstanding is nie. Hulle vra Hom toe: ‘Meneer, Moses het gesê: As iemand sterwe sonder om kinders te hê, moet sy broer met die weduwee trou en ‘n nageslag vir sy broer verwek.’ Nou was daar by ons sewe broers. Die oudste het getrou en gesterwe. Omdat daar nie kinders was nie, het sy broer met die weduwee getrou. Dieselfde het gebeur met die tweede en die derde en uiteindelik met al sewe. En heel laaste van almal het die vrou ook gesterwe. Met die opstanding dan, wie se vrou sal sy wees? Al sewe het haar mos as vrou gehad.”

Nadat Jesus die Fariseërs en Herodiane die loef afgesteek het en hulle vraag oor die belasting aan die keiser blootgelê het, “kom maak die Sadduseërs dieselfde dag” ‘n draai by Hom. Hulle was ryk en invloedryke mense wat hoofsaaklik uit vooraanstaande priesterfamilies gekom het en het in dié tyd, die grootste seggenskap in die Joodse Raad gehad. Hulle is heelwat ruimer van opvatting as die Fariseërs en anders as die Fariseërs, glo hulle nie aan die opstanding van die dode of in die bestaan van engele of demone nie. Hulle verwerp ook die tradisies wat die Fariseërs rondom God se wet plaas en beskou net die eerste vyf boeke van Moses (Pentateug) in die Ou Testament as gesaghebbend.

In skreiende konflik met hulle eie standpunt dat daar nie ’n opstanding van die dooies is nie, wil hulle bepaal of Jesus wel die opstanding aanvaar deur aan Hom te vra: “Wie se vrou sal iemand in die hemel wees wat op aarde met sewe broers ná mekaar getroud was?” Die eintlike bedoeling van die Sadduseërs is om Jesus tot ‘n bespotting te maak by die Joodse volk deur ‘n oordrewe beskrywing te gee van die swaers- of leviraatshuwelik wat Moses voorgeskryf het in Deuteronomium 25:5-6. Daarvolgens is bepaal dat indien ’n man kinderloos sterwe, sy broer met sy vrou moet trou om vir die oorledene kinders te verwek. Die Sadduseërs se vraag was blykbaar nie net bloot om Jesus in ’n val te probeer lok nie, maar om aan te toon dat die opstandingsgeloof daartoe lei dat die uitsprake van Moses en die profete tot dwaashede gemaak word.

Die Sadduseërs openbaar hiermee hulle onkunde oor die opstanding en God se krag. Die verhaal wat hulle aan Jesus voorhou oor die man wat dood is en sy weduwee se huwelik met sy broers, bevestig volgens hulle dat dit sinloos is om te glo daar sal eendag ‘n opstanding wees. Hulle redeneer volgens hulle aardse denkmoontlikhede en kan hulle net aardse verhoudinge ná die dood voorstel. Hulle het geen vermoede van God se moontlikhede met die mens nie, ten spyte hulle kennis van die vyf boeke in die Ou Testament!

Die absurde argument wat die Sadduseërs aan Jesus voorhou, ontbloot eintlik die feit dat hulle nie rekening hou met die krag van God nie. God kan die menslike onmoontlike, moontlik maak en deel daarvan is om mense uit die dood uit te laat opstaan. Die ewige lewe sal egter nie net maar ‘n voortsetting van ons aardse lewe wees nie, maar ‘n hele nuwe vorm aanneem. Dit wat ons op aarde gedoen het, sal vervang word met nuwe dinge, dinge wat geen mens nou al presies kan voorstel, hoe en wat dit gaan wees nie. Uit God se Woord kan ons wel oor een ding baie seker wees: alles sal beter wees as wat ons nou op aarde ervaar. Dat daar lewe ná die dood is, moet ons as gelowiges in Jesus Christus, net glo en aanvaar en nie eers probéér verklaar nie.

Daar is min dinge wat so droewig is soos ‘n lewelose geloof. ‘n Sterwende geloof is vol verskonings en bitterheid wat deur die mens se eie nalatigheid, verwaarloos word. Maar, gelukkig het God nie verander nie en daarom is enige agteruitgang van ons geloof of geestelike lewe, nie God se skuld nie. Hy is steeds die Bron en Inspirasie van lewe, my en jou lewe. Hy begeer dat ons ‘n lewende geloof sal hê omdat Hy steeds die middelpunt daarvan is. Hy het Homself geopenbaar in die lewende Christus – die uitdrukking van God se liefde vir die mensdom. God het nie net slegs gepraat van ‘n lewe na die dood nie, Hy het dit konkreet bewys deur die mees volmaakte Lewe wat hierdie wêreld nog ooit beleef het.

“Die opstanding is net ’n probleem vir hulle wat klein oor God dink. God hou Hom nie met die dood op nie. Hy is die God van lewe in die “lewe-bedryf”. Ons kan so dodelik realisties wees dat die wonder van die lewe by ons verbygaan. As ons God regtig ken, sal ons weet dat dit die toppunt van realisme is om aan die opstanding te glo.” (Prof. Hermie van Zyl). Ons moet daarom liewer konsentreer op ons verhouding met God, en nié op hoe die hemel of die hiernamaals daar uitsien nie. Wat ook al vir ons in die lewe hierna wag, sal waarskynlik anders wees as ons aardse voorstellings. Ek en jy moet liewer bepaal hoe ons verhouding met God hier en nou lyk? Dit is hierdie verhouding wat gaan bepaal wat ons verhouding met Hom gaan wees ná die dood.

“Hoe sal dit wees om aan wal te stap, en te vind … dit is die hemel; om aan ‘n hand te vat, en te vind … dit is God; om uit te styg bo sorge en die geswoeg van die aarde, en in ongerepte kalmte wakker te word en te vind … dit is onsterflikheid” (Anoniem).

Gebed: Here, dankie dat U my in hierdie lewe veilig hou in U almagtige hande. Dankie dat U my in hierdie lewe onder U beskerming neem, dit is genade onbeskryflik groot. Dankie vir die gawe van geloof dat U in my die hoop gevestig het dat in lewe en in dood, ek seker kan wees dat Jesus vir my ook gesterf het sodat ek ‘n ewige waarborg het oor my erfenis, ná hierdie lewe. Amen.