E-Kerk : Gedagte vir Vandag

MOENIE JOU BROER VEROORDEEL NIE (6) – SELFONDERSOEK!

Rom. 14:10-12 – “Jy, waarom veroordeel jy dan jou broer? En jy, waarom verag jy jou broer? Ons sal tog almal voor die regterstoel van God moet verskyn, want daar staan geskrywe: ‘So seker as Ek lewe, sê die Here, voor My sal elke knie buig, en elke tong sal bely dat Ek God is.’ Elkeen van ons sal dus oor homself aan God rekenskap moet gee.”

Vergelyk ook 2 Kor. 13:5 – “Stel julleself op die proef en ondersoek julleself of julle in die geloof lewe. Besef julle dan nie self dat Christus Jesus in julle is nie? So nie, het julle die toets nie deurstaan nie.”

Paulus het in hierdie gedeelte van sy brief aan die Christen-gemeente in Rome verduidelik wat geleefde Christenskap prakties behels. Hy het ook die beeld gebruik dat ons in die kerk, die liggaam van Christus is met ‘n groot verskeidenheid ledemate en funksies, aan mekaar verbind is maar tog ook verskil. Dit is juis hierdie verskille wat soms spanning tussen gemeentelede meebring en daarom vra Paulus eintlik dat ons diep voor God moet neerbuig en ons self nederig ondersoek, sodat God ons kan oortuig wat die beste is vir elkeen om hartlik saam te werk, in plaas daarvan om mekaar te “veroordeel en selfs te verag!” Elkeen moet tog uiteindelik met ‘n vrye gewete, rekenskap voor God gee.

Die feit bly staan dat elkeen sélf, eendag voor God rekenskap moet gee. Al stem jy nie altyd saam met ander gelowiges se standpunte nie, moet jy hulle aanvaar want God het hulle ook aangeneem, net soos vir jou, foute en al (14:2,3). Jy is daarom nie gemagtig of bevoeg om hulle te veroordeel nie, die oordeel kom net God toe. Die hartklop van ons gelowiges se alledaagse bestaan, is om selfondersoek te doen of ons wel “in die geloof lewe.” Leef ons wat ons voorgee ons is, doen ons wat ons glo, is Christus se teenwoordigheid sigbaar in ons daaglikse optrede? Word ons verbondenheid aan Christus in ons geloofsvertroue weerspieël? Oor hierdie vrae sal elkeen vir homself aan God rekenskap moet gee.

Is ons gereed om eendag aan God rekenskap te gee? Daar is mense wat hulle beroep op die Hebreërskrywer se ondersteuningsnetwerk van hulle “voorgangers wat waghou oor hulle lewe en namens hulle, aan God rekenskap moet gee” (Heb. 13:17). In hierdie geval is die voorgangers die predikante wat die “woord van God aan hulle verkondig het” (Heb. 13:7). Gerieflikheidshalwe vergeet hulle die vermanings in Gal. 6:5, 1 Pet. 4:5, Heb. 4:13 en Paulus wat hier vir ons sê: “Ons sal tog almal voor die regterstoel van God moet verskyn, elkeen van ons sal dus oor homself aan God rekenskap moet gee.”

Christus is ons volmaakte voorbeeld. Hy roep ons om ons lewe aan Hom oor te gee en wanneer ons dit doen, word ons al hoe meer sensitief vir die leiding van die Heilige Gees, jý leef dan nie meer nie, maar Christus leef in jou, jy word minder terwyl Christus meer word. Die Gees sorg dat elke masker wat ons dra, voor God afgehaal word. Hy ontmasker al ons motiewe en laat ons nakend voor God staan en vra: “Glo ek regtig in Christus; het ek Christus werklik lief; vertrou ek Christus; is ek aan Christus verbind; leef ek in gemeenskap met Christus; is ek werklik die tempel en plek waarin Jesus Christus elke dag leef; glo ek regtig dat Jesus Christus sy lewe aan die kruis afgelê het om die volle losprys vir al my sondes te betaal; glo ek dat ek niks verdien nie en net met Sy verdienste voor God staan?”

Indien ons antwoord ‘n besliste ja is op al die bogenoemde vrae, besef ons opnuut weer dat die Heilige Gees ons in die waarheid omtrent onsself lei, nie net hoe groot ons sonde is nie, maar ook hoe eindeloos en wonderlik die liefde van God is. Is dit nie ‘n wonderlike troos nie? Indien ons vashou aan die geloof in Christus wat ons bely, Hy as ons Hoëpriester tree vir ons in wanneer ons stukkend voor die hemelse poorte opdaag en dra ons tot voor God se genadetroon, waar Hy namens ons met God praat en sorg dat ons vergifnis ontvang! “Kom ons gaan dan met vrymoedigheid na die genadetroon, sodat ons barmhartigheid en genade ontvang en so op die regte tyd gered kan word” (Heb. 4:16). Ons lewe is nie in ons hande nie, ons moet só leef dat ons betyds na die genadetroon gaan. Onthou, genadetyd is nie onbeperkte tyd nie, leef elke dag reg!

“Ons mislei onsself wanneer ons Jesus en Sy evangelie klee in óns idee van geregtigheid en Hom dan in ons eie naam volg” (Cornelius Plantinga).

Gebed: Here, weerhou my daarvan om ‘n bordjie om my nek te hang wat sê hoe vroom ek is of hoe godsdienstig ek is. Gee eerder dat iets van U karakter in my sigbaar sal word. “U, Skepper-Gees, kom by my bly, dring my om my aan God te wy. Leer my om met hoop te sug, my oë op ons Heer te rig” (Liedboek 433:4). Amen.