E-Kerk : Gedagte vir Vandag
Voorstelling van Paulus wat sy ‘Brief aan die Romeine’ dikteer vir Tertius
DIE BRIEF AAN DIE ROMEINE – GETUIG!
Rom. 1:1-4 – “Van Paulus, ‘n dienaar van Christus Jesus, geroep om apostel te wees, afgesonder vir die evangelie van God. Hierdie evangelie het Hy vooruit deur sy profete in die Heilige Skrif aangekondig, en dit handel oor sy Seun. As mens is Hy uit die geslag van Dawid gebore; op grond van sy opstanding uit die dood is Hy deur die Heilige Gees aangewys as die Seun van God wat met mag beklee is, Jesus Christus ons Here.”
Aangesien Paulus nog nooit in Rome was nie, is ‘n bekendstelling van homself aan die gemeente gepas. Die eerste indruk wat hy van homself by die gemeente in Rome wil tuisbring, is dat hy ‘n dienaar, ‘n slaaf is – “ ‘n dienaar van Christus Jesus.” Slawe het in die destydse Romeinse Ryk min regte gehad, maar hulle sosiale posisie en status kon bepaal word deur hulle eienaar. Paulus se ‘besigheidskaartjie’ het die regte verwysing gehad – “‘n dienaar van Christus Jesus, geroep om apostel te wees, afgesonder vir die evangelie van God.” Hiermee verwyder hy alle onduidelikheid oor sy motiewe, persoon en roeping. Hy is volledig, in diens van Christus Jesus, Christus Jesus wie se Name in hierdie volgorde gebruik word as ‘n feit dat Hy oorwinnaar oor lewe en dood is!!
Paulus sê verder dat hy as “apostel geroep” is. ’n Apostel is letterlik ’n gestuurde aan wie die gesag verleen is om die een wat hom stuur, te verteenwoordig – “Dit verseker Ek julle: Wie iemand ontvang wat Ek stuur, ontvang My; en wie My ontvang, ontvang Hom wat My gestuur het” (Joh. 13:20). Paulus het met ander woorde ‘n mandaat, en daardeur gee hy ‘n kort opsomming wat hy verkondig: “Die evangelie van die Seun van God, Jesus Christus ons Here.” Hy het dus die regte ‘papiere’ gehad vir sy werk!
Vir Paulus was daar geen groter status of belangriker posisie, as om “dienaar” van die oorwinnende Christus te wees nie – “Om Christus Jesus, my Here, te ken, oortref alles in waarde” (Fil. 3:8). Paulus se Christenskap is altyd voorop geplaas, maak nie saak in watter hoë kringe hy hom bevind het nie. Om apostel van Christus te wees was nie vir hom net ‘n titel nie, hy was dienaar van Christus met ‘n opgelegde taak!
Die evangelie is die blye tyding van die verlossing uit genade. Dit heet die evangelie van God, omdat dit van God uitgaan wat die wêreld so liefgehad het, dat Hy sy enigste Seun daarvoor gegee het (Joh. 3:16). Die evangelie wat Paulus verkondig, is geen nuwe saak nie, maar is dieselfde “wat Hy vooruit deur sy profete in die Heilige Skrif aangekondig het.” Die gemeente in Rome hoef daarom nie te vrees dat Paulus iets vreemds verkondig nie, want hy verkondig maar net die vervulling van wat die Ou Testament in vooruitsig gestel het.
Jesus het aarde toe gekom en kom word wat Hy nooit was nie, maar Hy het gebly wat Hy is. Hy het volkome mens kom word wat Hy nooit was nie, maar volkome God gebly wat Hy is, nie half-God en half-mens nie! Deur sy geboorte as mens “uit die geslag van Dawid” het Christus deel gekry aan die swak, verganklike en sterflike bestaan van die mens. Deur Sy opstanding uit die dood openbaar Christus dat Hy die Seun van God is wat met mag beklee is, die mag wat oor die dood triomfeer.
Deur Jesus se opstanding kan ons ook triomfeer, triomfeer oor versoekings; triomferende hoop in ons harte het dat die lewe sterker is as die dood; vreugde in plaas van droefheid; vrede ervaar in plaas van verwarring – dit alles ontvang ons as God se geskenk, Sy genadegawe deur Sy triomferende Seun, Christus Jesus!
“Ná twee duisend jaar tel Christus Jesus nog steeds meer in die menslike lewe as enige ander mens wat nog ooit geleef het” (Dean Inge).
Gebed: Dankie Here, vir Paulus as U werktuig vir wie U oor baie jare gevorm het en in wie se hart en verstand U hierdie brief onder leiding van die Heilige Gees gestalte laat aanneem het. Vul my lewe met U opstandingskrag en laat in my, vrugte groei wat U daar wil sien. Dit is slegs U wat my tot oorwinning kan lei, triomferende oorwinning in geestelike groei. Amen.